Аповед[ ](нулявы канчатак)
В этом слове 3 ))))))))))
1) асіна, чаромха, рабіна, бяроза, вады (ж.р.)
2) лес, ясень (м.р.)
3)азярца, люстра, золата (н.р.)
Мастацтва – гэта творчае асэнсаванне навакольнага свету таленавітым чалавекам. Плён гэтага асэнсавання належаць не толькі яго стваральнікам, а ўсяму чалавецтву, якое жыве на планеце Зямля. Несмяротныя выдатныя тварэнні старажытнагрэцкіх скульптараў і архітэктараў, фларэнтыйскіх мазаічных майстроў, Рафаэля і Мікеланджэла, Дантэ, Петраркі, Моцарта, Баха, Чайкоўскага. Дух захоплівае, калі стараешся розумам ахапіць усё, створанае геніямі, захаванне і працяг іх нашчадкамі і паслядоўнікамі. Зараз немагчыма ўявіць сабе, што нашу жыццё не суправаджала бы мастацтва, творчасць. Гэта ўтопія, якой, на шчасце, ніколі не наканавана ўвасобіцца ў жыццё. Дзе і калі б ні жыў чалавек, нават на світанку свайго развіцця, ён спрабаваў асэнсаваць навакольны яго свет, а значыць, імкнуўся зразумець і вобразна, даходліва перадаць атрыманыя веды наступным пакаленням. Так з’явіліся насценныя малюнкі ў пячорах – старажытных стойбішча чалавека. І гэта народжана не толькі жаданнем абараніць сваіх нашчадкаў ад пройдзеных ўжо продкамі памылак, а перадача прыгажосці і гармоніі свету, захапленне перад дасканалымі творамі прыроды.
У садзе на дарожцы скакалі маладыя Верабейкі.А стары верабей сеў высока на галінцы дрэва і пільна глядзіць, ці не пакажацца дзе драпежная птушка.Ляціць па задворках ястраб-разбойнік. Ён люты вораг дробнай птушкі. Ляціць ястраб ціха, без шуму.Але стары верабей заўважыў злыдня і сочыць за ім.Ястраб бліжэй і бліжэй.Адгукаліся гучна і трывожна верабей, і ўсё воробьята разам схаваліся ў кусты.Ўсё сціхла.Толькі верабей-гадзінны сядзіць на галінцы. Не варушыцца, вачэй з ястраба ня спускае.Заўважыў ястраб старога вераб'я, узмахнуў крыламі, расправіў кіпцюры і стралой спусціўся ўніз.А верабей каменем упаў у кусты.Ястраб ні з чым і застаўся.Азіраецца ён вакол. Зло ўзяло драпежніка. Агнём гараць яго жоўтыя вочы.Страпянуўся разбойнік і паляцеў далей. Зноў сеў верабей на той жа галінцы. Сядзіць і весела цвіркалі.<span>З шумам высыпалі з кустоў воробьята, скачуць па дарожцы</span>