2. Перамогi - трывогi, рос- нёс, вярнуся - зажуруся, радню - агню, дыханне - каханне, лiствой - мой, жураулiным- адзiны, залатой- душой.
3. У радню (якую?) партызанскую , ля агню (якога?) Вечнага, дыханне (якое?) спакойнае, вечар (якi?) сiнi, Мiнск (якi?) родны, пад небам (якiм?) жураулiным, пад зоркай (якой?) залатой.
Жураулiным (у нескладовае)
Зайз-дрос-циць
Сап-ра-уд-ны
<span><em>1.Сонца даўно ўзышло, але</em><em>трымаўся змрок : промні <em>губля</em><em>ліся ў тумане. </em></em></span><span><em>2.</em>У лесе яшчэ адчувалася ранішняя прахалода, зрэдку, калі чапляўся за куст, пырскала па твары раса, але і раса, і прахалода былі ўжо як падагрэтыя – на зямлю паступова асядала духата, якая <span>запаўняла сабою, дзе толькі можна, пустату. 3.На дварэ гуляе мяцеліца, а ў мяне ў пакоі восенню пахне: на стале, у <span>тонкай крыштальнай вазачцы, – лісце.4.Пройдзе хвіліна, другая, дым прападзе, і знікне агонь – не пад сілу яму змагацца з стыхіяй, не можа ён разгарнуць тут сваіх гарачых кры<span>лаў.5.Яшчэ цвілі познія палявыя кветкі, а на месцы тых, што адцвілі ў канцы лета, даспявала і сеялася на зямлю насенне – чорныя, шэрыя і жоўтыя зярняты, якімі так любяць ласавацца дробныя птушкі: <span>шчыглы, чыжы .</span></span></span></span>
</span>
Стярагуцы стяряга чтото из этого
