<em><u>Канапа</u></em>-диван
<em><u>Д</u></em><em><u>ыван</u></em>-ковёр
<em><u>Кавун</u></em>-арбуз
<em><u>Гарбуз</u></em>-тыква
<em><u>Бурак</u></em>-свекла
Нето наверное
Вінцэнт Дунін - Марцінкевіч - беларускі пісьменнік і драматург , класік беларускай літаратуры .Нарадзіўся ў фальварку Панюшковичи Бабруйскага павета , у сям'і дробнага шляхціца - арандатара ; сярэднюю адукацыю атрымаў у Бабруйску , затым быў два гады студэнтам- медыкам Віленскага універсітэта ( па іншых дадзеных Пецярбургскага ўніверсітэта) ; служыў чыноўнікам у розных установах г. Мінска; ў 60- х гадах набыў невялікі маёнтак , у якім і памёр . Пахаваны паблізу вёскі Падневічы Валожынскага раёна , Мінскай вобласці.В. Дунін -Марцінкевіч пісаў на польскай і беларускай мове. У цэнтры яго мастацкіх замалёвак варта беларуская вёска , яе побыт. Асаблівая ўвага надаецца беларускаму фальклору. Паэт маляўніча прайгравае беларускія абрады ( купальская ноч, дажынкі , « дзяды » , вяселле) . Для творчасці В. Дуніна - Марцінкевіча характэрныя элементы сэнтымэнталізму .Фармальна -мастацкія сродкі не адрозніваюцца вялікай разнастайнасцю. Яго паэмы апісальнай , ў малюнак сялянскага і шляхецкага побыту ўплятаецца немудрагелістая рамантычная інтрыга. П'есы В. Дуніна - Марцінкевіча застаюцца актуальным матэрыялам для беларускіх драматычных тэатраў. Ўстойлівай папулярнасцю карыстаецца « Пінская шляхта» , адрозная жвавасцю дыялогу і ўдалым разгортваннем камічных сітуацый. Дадзеная п'еса з'яўляецца класічным беларускім літаратурным творам і ўваходзіць у школьную праграму , гэтак жа як і камедыя « Залеты ".
Дошедшие до нас списки древнерусских летописей не зафиксировали точной даты основания Витебска. В них первое упоминание о городе относится только к 1021 году, в котором киевский князь Ярослав Мудрый по мирному договору передал Витебск во владение полоцкому князю Брячиславу Изяславичу.
<span>Легенда об основании Витебска княгиней Ольгой получила широкую известность после публикации витебским историком А.П.Сапуновым в его знаменитой «Витебской старине» (Витебск, 1883, т.1) «Летописи города Витебска, списанной с рукописи Михаила Панцирного, 1760 г., Степаном Аверкою, с собственными и отца его прибавлениями». Принято считать, что «Летопись» создавалась примерно с середины </span>XVII<span>века и была закончена в 1768 году. В рукописи об основании Витебска сообщается следующее: «В лето 974 Ольга, победив ятвягов и печенегов, переправилась чрез реку Двину и с войском заночевала. Понравилась ей гора, и она основала деревянный замок, назвав его, от реки Витьбы, Витебском; построила в Верхнем замке каменную церковь святого Михаила, а в нижнем – Благовещения и, пробыв два года, отправилась в Киев». Алексей Сапунов и его последователи, конечно, не могли не обратить внимания на то, что приведенная версия не отличается достоверностью – княгиня Ольга умерла в 969 году, а постройка каменных церквей в Витебске относится к гораздо более позднему времени. Досадные неточности (а может, неосведомленность) составителей летописи послужили причиной неопределенности и скептицизма, которые окружают принятую в настоящее время дату основания города. Но, если легенда об основании Витебска княгиней Ольгой была достаточно распространена в </span>XVIII<span> веке, она могла отразиться и в других документах того времени. Существуют ли они?..</span>
Ответ:
Бацькі складаюць першую грамадскую сераду дзіцяці. Асобы бацькоў выконваюць вялікую ролю ў жыцці кожнага чалавека. Не выпадкова, што да бацькоў, асабліва да маці, мы ў думках звяртаемся ў цяжкую хвіліну жыцця. Любоў кожнага дзіцяці да сваіх бацькоў бязмежная, безумоўна, бязмежная. Прычым калі ў першыя гады жыцця любоў да бацькоў забяспечвае ўласную жыццё і бяспеку, то па меры сталення бацькоўская любоў ўсе больш выконвае функцыю падтрымання і бяспекі ўнутранага, эмацыйнага і псіхалагічнага свету чалавека. Бацькоўская любоў — крыніца і гарантыя дабрабыту чалавека, падтрымання цялеснага і душэўнага здароўя.
Менавіта таму першай і асноўнай задачай бацькоў з’яўляецца стварэнне ў дзіцяці ўпэўненасці ў тым, што яго любяць і аб ім клапоцяцца. Ніколі, ні пры якіх умовах ў дзіцяці не павінна ўзнікаць сумненняў у бацькоўскай любові. Самая натуральная і самая неабходная з усіх абавязкаў бацькоў — гэта ставіцца да дзіцяці ў любым узросце любоўна і ўважліва.
Многія бацькі лічаць, што ні ў якім выпадку нельга паказваць дзецям любоў да іх, мяркуючы, што, калі дзіця добра ведае, што яго любяць, гэта прыводзіць да избалованности, эгаізму, себялюбию. Трэба катэгарычна адпрэчыць гэта зацвярджэнне. Усе гэтыя неспрыяльныя асобасныя рысы як раз узнікаюць пры недахопе любові, калі ствараецца нейкі эмацыйны дэфіцыт, калі дзіця пазбаўлены трывалага падмурка нязменнай бацькоўскай прыхільнасці. Выкліканне пачуцці дзіцяці, што яго любяць і аб ім клапоцяцца, не залежыць ні ад часу, якое надаюць дзецям бацькі, ні ад таго, выхоўваецца дзіця дома або з ранняга ўзросту знаходзіцца ў яслях і дзіцячым садзе. Ці не звязана гэта і з забеспячэннем матэрыяльных умоў, з колькасцю укладзеных у выхаванне матэрыяльных выдаткаў. Больш таго, не заўсёды бачныя клопаты іншых бацькоў, шматлікія заняткі, у якія уключаецца па іх ініцыятыве дзіця, садзейнічаюць дасягненню гэтай самай галоўнай выхаваўчай мэты.
Объяснение: