" Герой нашего времени" - это роман, " в котором отразился век и современный человек изображен довольно верно".
Главный герой- Григорий Александрович Печорин. Он играет судьбами людей : разрушает из любопытства жизнь мирных контрабандистов, крадет горянку Бэлу, добивается ее любви и не сильно горюет, когда она трагически погибает, решает прикинуться влюбленным в гордячку Мэри, а потом резко отказывается от женитьбы на ней, дружит с Максимом Максимычем, а через несколько лет даже не смотрит на него. Вся жизнь его прошла в погоне за мелкими страстями. В конце концов наш герой погибает, а автор представляет нам его дневник, который гораздо больше рассказывает нам о Печорине, чем внешние обстоятельства.
Татар халык шагыйре Габдулла Тукай (Габдулла Мөхәммәтгариф улы Тукаев)
1886 елның 14 апрелендә элекке Казан губернасы Мәңгәр волосте (ТАССР
Арча районы) Кушлавыч авылында туа. Кечкенәдән ятим калган Габдулла,
кулдан-кулга йөреп, балачагын Сасна, Өчиле, Кырлай авылларында уздыра.
Башлангыч белемне Кырлай авылы мәдрәсәсендә ала.
1895 ел башыннан Тукай Уральск шәһәрендә яшәүче туганнары гаиләсендә тәрбияләнә. Биредә ул татар халык иҗатын һәм әдәбиятын җентекләп өйрәнә, гарәп, фарсы, төрек, рус һәм башка халыкларның әдәбиятлары белән таныша, рус теле аркылы Көнбатыш классик әдәбияты казанышларын үзләштерә. Үзе дә беренче шигырьләрен иҗат итә.
Уральскидагы әдәби-мәдәни хәрәкәт Тукай тормышында хәлиткеч роль уйный. 1905 елгы революция дулкыны белән зур әдәбиятка килеп кергән әдип монда җәмәгать эшлеклесе, журналист, тәрҗемәче һәм шагыйрь буларак формалаша.
1907 елның көзендә Тукай Казанга кайта. Ул үлемсез әсәрләренең күбесен шушында яза; профессиональ революционерлар даирәсенә керә; татар культурасының революцион-демо-кратик канатын җитәкләүгә алына. Шагыйрьнең сугышчан шигърияте һәм иҗтимагый, әдәби процессларның иң четерекле проблемаларына багышланган публицистик чыгышлары әдәби-мәдәни хәрәкәтнең төп юнәлешен билгеләүче көчкә әверелә.
Габдулла Тукай 1913 елның 15 апрелендә Казанда үпкә авыруыннан вафат була. Тукай татар халкының яңа реалистик әдәбиятына һәм хәзерге заман татар әдәби теленә нигез салучы булды. Шагыйрь иҗтимагый прогресска хезмәт итүне үзенең гражданлык бурычы итеп санады; кыска гына гомер юлында күпкырлы иҗаты белән татар культурасы тарихында яңа эпоха ачты.
Г. Тукайны башка милләт халыклары да үз итә. 1986 елда, шагыйрьнең тууына 100 ел тулу уңаеннан, Берләшкән Милләтләр Оешмасының Мәгариф, фән һәм культура буенча комитеты (ЮНЕСКО) бу бәйрәмне халыкара күләмдә билгеләп үтте.
В: Кто такой "Джим"?
О: Собачка.
В: Кто прижался к листьям?
О: Зайчонок.
В: От кого он сбежал?
О: От дяди Серёжи.
В: Что пришлось делать автору по дороге домой?
О: Ему <span>пришлось всё подробно рассказать сынишке, откуда он этого зайчонка знает и отчего у него бочок лупленый.
</span>
Они сошлись. Волна и камень, Стихи и проза, лед и пламень Не столь различны меж собой.
Чем меньше женщину мы любим, Тем легче нравимся мы ей
Я вас люблю (к чему лукавить?), Но я другому отдана; Я буду век ему верна».
Надеюсь они подойдут)
