Я люблю адзначаць ўсякія святы. Здаецца, быццам гэта нейкія незвычайныя дні, у якія абавязкова адбудзецца што-небудзь цікавае. Наогул, мой любімы свята - гэта Новы год, таму што яго адзначаюць усе людзі, усюды святочная атмасфера. А дзень нараджэння - індывідуальны свята, у якім удзельнічае толькі ён і яго блізкія.
Раней, калі я быў маленькім, арганізацыяй майго дня нараджэння займалася мама. Яна запрашала маіх хросных, бабуль і дзядуляў, братоў і сясцёр, рыхтавала святочны стол, прыдумвала розныя конкурсы і забавы. І абавязкова пякла вялікі торт з крэмам і шакаладам, у які устаўлялі рознакаляровыя свечкі.
Але ўжо пару гадоў я сам арганізоўваю свой дзень нараджэння. Цяпер мне цікавей адзначаць яго з сябрамі. Таму раніцай мяне віншуюць бацькі, а затым мы збіраемся з сябрамі ў маім пакоі і проста маем зносіны або гуляем у гульні. Мы з мамай больш не наготавливаем цэлую гару страў, а выбіраем што-небудзь арыгінальнае, што кушаешь не кожны дзень. Гэта ўзмацняе атмасферу унікальнасці гэтага дня.
Мне падабаецца адзначаць дзень нараджэння з сябрамі, таму што нам заўсёды весела разам. Мы хохочем амаль увесь час, а якія атрымліваюцца смешныя фатаграфіі, калі мы прыбірацца ў недарэчныя касцюмы!
Я люблю атрымліваць падарункі на дзень нараджэння. Прытым мне ўсё роўна, наколькі падарунак карысны і дарогай. Мне цікава, што людзі выбіраюць для мяне, гэта паказвае, якім яны мяне бачаць. На маім свяце заўсёды прысутнічаюць толькі дарагія мне людзі, таму для мяне не бывае дрэнных падарункаў. Бо гэта іх увага!
Я спадзяюся, што і праз шмат гадоў на кожны мой дзень нараджэння будуць збірацца блізкія людзі, і гэты дзень заўсёды будзе здавацца мне незвычайным і поўным прыемных сюрпрызаў.
Освоїть,чи яке слово не розумію
Садоуник садовы садавод садзиць...
На ўзлеску - лес, лясны, пералесак, лесавік (корань - лес/ляс)
птушыны - птушка, птушачка (корань - птуш)
пралеска - лес, лясны, пералесак, лесавік (корань - лес/ляс)
дыхае - удых, выдых, удыхнуць, выдыхнуць (корань - дых)
зямля - зямелька, зямельны, зямляк (корань - зямл/зямель)
<span>На мой погляд, лета – найцудоўнейшы час года, паколькі вельмі цёпла, вакол усё прыгожа, і ў нас маецца выдатная магчымасць адпачыць. А яшчэ лета – гэта час канікул і адпачынкаў. Мы можам адправіцца куды заўгодна, выдатна правесці час каля вадаёма, у цені смарагдавай зеляніны, плёскацца ў цёплай вадзе. А можна адправіцца ў горы, насіцца на ровары або гуляць ў разнастайныя гульні.Я хачу падзяліцца ўражаннямі ад самага запамінальнага моманту за апошнія летнія вакацыі. У ліпені мы з маёй сям'ёй арганізавалі выезд у лес на шашлыкі. Быў разведзены вогнішча, прыгатавана мяса для смажання, і пастаўлена палатка. Пакуль мае бацькі рыхтавалі абед, я адправіўся ў лес, каб, як след, нагулять апетыт.Лес у гэты дзень быў цудоўны! У паветры стаяў водар кветак, мёду і суніцы. Усё вакол было зялёным, толькі ствалы дрэў яркімі плямамі вылучаліся на цёмна-зялёным фоне. Шчабяталі на сваёй мове птушкі, стукаў дзяцел.Раптам пачуліся падазроныя гукі... Мне здалося, што хто-то прашыпеў побач са мной. Я павярнуўся і ўбачыў... якая выгінаецца змяю! У мяне тут жа перахапіла дыханне. Я нават не запомніў, як яна выглядала, паколькі моцна спалохаўся. Я пачаў павольна адступаць, а затым рынуўся да нашага лагера. Я вырашыў не распавядаць аб усім, што здарылася маме, каб не хваляваць яе. Крыху пазней, паабедаўшы і ўдосталь павесяліліся, мы сабралі рэчы і паехалі дадому.Так... Час ляціць вельмі хутка. Шкада, што немагчыма паўтарыць тыя моманты і адчуванні, якія былі перажыты табой за час канікул. Але я веру, што наступнае лета будзе незабыўным!</span>