Наблюдаешь за этим танцем и чувствуешь какое-то чудо! И вдруг снова показалось солнышко. Все одел белый мрак, непроницаемый, как мрак самой темной осенней ночи! Все слилось, все смешалось земля, воздух, небо превратились в пучину кипящего снежного праха, который слепил глаза, занимал дыханье, ревел, свистел, выл, стонал, бил, трепал, вертел со всех сторон, сверху и снизу обвивался, как змей, и душил все, что ему ни попадалось. Как же интересно за ними наблюдать! И почему говорят, что снова начинается снегопад.
Русская зима - это самое спокойное и тихое время года, когда вся природа спит, укрывшись белым одеялом мягкого снега. Непоседливый ветер, налетев на них, замер от восторга на месте. Зимний мороз на окнах рисует свои красивые узоры, на крышах появляются бахрома сосулек. Все живо, все ярко в преобразившейся природе, все полно бодрящей свежести.
<span>- Чаму жанчына панесла "старасту<span>" да </span><span>Жолудзяў </span><span>не сама, а паслала </span><span>Тоніка, </span><span>не </span><span>пашкадаваўшы </span><span>часу на яго </span><span>пошукі?
</span></span><span>Чаму Тонік сказаў Арсеніку: “Я ўдаў твайго <span>бацьку»?
</span></span> <span>Што здарылася ноччу?
</span><span>Чаму твор называецца Салодкія яблыкі?
Чаму захварэў Тонік?</span>
<span>Ціха зімою ў лесе. Дрэвы пакрытыя снежнымі карункамі, яны як
быццам спяць. Высокія вяршыні елак ўпрыгожаны гірляндамі гузоў, якімі кормяцца
птушкі.
На паляне асабняком красуюцца маленечкія ялінкі. Іх зусім занесла. Якiя добрыя яны цяпер, якiя прыгожыя! Завіруха пасерабрыла
пышную прычоску стройных соснаў. Глыбокі зімовы сон прыроды, але цепліцца жыцце
пад сугробом. Калі расчысціць гурбу да зямлі, то можна заўважыць кусцікі
брусніцы, галінкі чарніцы і лісце іншых раслін. На лясных палянах бачныя сляды
жывел: лісы, зайца-беляка, лася.</span>
Прыгажосць прыроды
край лесу
