Держи.......................
Гляджу: ідуць па дарозе пан з чарнакніжнікам і раптам павярнулі да густога яловага лесу.
Грышку пакідаюць сілы: ён выпускае з рк дуду і падае, самлелы, на дол.
<span>Ад гэтага крыку прачынаюцца парабкі, бягуць на дапамогу і знаходзяць яе ў сенцах: яна ляжыць як нежывая.</span>
<span>работа — самыя найлепшыя, самыя дзейнасныя лекі ад усякай раны</span>
Клічныя сказы - гэта тыя, у канцы якіх стаіць клічнік (!).
<span><u>Як дорага кожнаму яго маленства!</u> Гэта пара, калі ўсё ахвота зразумець, пра ўсё хочацца запытацца. <u>Колькі прыемнага, цікавага знаёмства!</u><u>Колькі шчасця і ўцехі ад гэтага!</u><u>Колькі непаўторных прыгод!</u> Памяць старанна захавае іх, зберажэ на ўсё жыццё.</span>
Клапатлівая маці
Зубры пасвіліся на паляне. Зубрыца трывожна аглядалася, уцягвала ноздрамі паветра. Яна паводзіла сябе насцярожана, бо побач хадзіла яе дзіцяня. Зубраня было маленькае і бездапаможнае. Яго трэба было ахоўваць ад усялякіх непрыемнасцей.
Тып- апавяданне. Словы, якія характарызуюць паводзіны зубрыцы: насцярожана, трывожна, ахоўваць.
Зубраня- маленькае, бездапаможнае