1. Трывожнаю барвай палае (выказнік) зямны небасхіл (дзейнік) і вёскапакінутым пеўнем на золку пяе (выказнік) (М . Мятліцкі). 2. Яе прыгадаю і сэрца (дзейнік) з адышкай нямець (выказнік) у грудзях пачынае (выказнік). (М. Мятліцкі). 3. На некаторых дрэвах лісце (дзейнік) пажоўклаа на іншых стала (выказнік) ружовым (выказнік) і нават ярка-чырвоным (В. Сто-ма). 4. Падзьмуць (выказнік) вятры (дзейнік) і снежныя каметы (дзейнік) праносяцца (выказнік) над белаю зямлёй (П. Панчанка). 5. Болын (дзейнік) за пяцьсот порцый ежы дастаўляе (выказнік) да гнязда мухалоўка* а ў кожнайпорцыі дзясяткі насякомых (В. Стома). 6. Толькі зрэдку даносіцца (выказнік) разарваны пошчак (дзейнік) жаваранка, прасвішча (выказнік) сініцады (дзейнік), раздасца (выказнік) флейтавы покліч (дзейнік) івалгі (В. Стома).
Сап-раўд-ны, фан-та-зёр, кла-дзе, шы-бы, раз-ма-лёў-вае, зайзд-рос-ціць/зай-здрос-ціць, мас-так
Гнязду Канчатак у
павуціннеў Канчатак нулявы
павуцінняў Канчатак нулявы
гняздо Канчатак о
гняздзе канчатак е
У вершы слуцкія ткачыхі паэт раздумвае над лёсам беларускіз мастакоў і над сутнасцю мастацтва. Гэты верш вельмі прыгожы , у гэтым вершы аўтар пытаецца расказаць пра тое што сапрауднае мастацтва нельга стварыць пад прымусам, паясы ператварыліся ў шыдэўры толькі тады калі ткачыхі ўклалі ў іх сваю душу. Паэт хацеў перадаць на колькі цяжкі быў той час гэта быў сумны час прыгону, калі людзі былі не вольныя рабіць тое, чаго хацелася ім . Час, калі прыгонныя людзі цалкам залежалі ад пана, выконвалі толькі тое, што хацелася і падабалася яму: Ад родных ніў, ад роднай хаты
У панскі двор дзеля красы
Яны, бяздольныя, узяты
Ткаць залатпыя паясы.
Яшчэ аўтар пытаецца сказаць што роля мастацтва ў жыцці нрарода вельмі важна. Добра быць коласам , але шчасліў той, каму давялося быць васільком… Бо нашто каласы калі няма васількоў? Навошта людзі, калі не было іх памкнення да прыгожага, да ідэалу-гэдак пісаў у творы апокрыў , гэтыя строкі подкрэслівабці праблематыку гэтага верша.
У гэтым вершы апісваецца картіна рооднай зямлі,дзе “ткачыха замест пярсіцкага узора шые цвяток радзімы васілька” :
Цямнее край зубчаты бора…
І тчэ, забыўшыся,рука ,
Заміж персідскага ўзора
Цвяток радзімы васілька.
Гэты верш трэба чытаць з паузамі, пасля кожнай стракі, з трохі жаласнай інтанацыяй
<span>У вершы слуцкія ткачыхі вельмі шмат супрацьпастаўленняў напрыклад” Родная хата і панскі двор” (с) (З) (Л) (Р) гэтыя гукі дапамагаюць перадаць плёскат вады, гэты верш заканчваецца шмат кроп/ем і тым што адбылася перамога свайго над чужым Гэты верш вельмі прыгожы я яго чытала з вялікім захапленнем.Я думаю, што у гэтым вершы аўтар вельмі бадробна апісаў тўю цяжкую працу якая была ў той час.</span>
1. Ўзяў, дрыжучы, я пяро і баюся пад гэтым цяжарам
Ці мо палегчы, няўдольнасьць засьветчыўшы гэтым,
Ці можа дзёрскасьцяй страх патаптаць і скарыцца
Волі вялікага мужа, каму забавязаны ўсім я.
2. Ўсё ж запытацца хачу я, і болей нічога,
Як, чытачу мой, даць рады зь пяром неслухмяным?
3. Целам сваім маналітным ён гэткі вялізны,
Што, калі з ранай сьмяротнай падзе на калены й сканае,
Трох паляўнічых маглі б сесьці на йлбе між рагамі.
4. <span>Вось ён які, наш бізон, што ў нас зубрам завецца!
5. </span><span>З выгляду зубар ня праўдзіць свае апісаньні, </span>
<span>Што прыпісаць усю моц намагаліся пысе.
6. </span>Людзі ў роднай зямлі запэўняюць, што ў сьвеце
Слава аб ім не прайшла, што нідзе ён ня знаны.
7. <span>Не захапляўся ніколі ні скураю я, ні рагамі, </span>
<span>Як разьбіралі на ловах у пушчы здабычу...
8. </span>Калі паданьні даўнейшыя праўдзяць дакладна,
<span>Вока згубіў у сутычцы ён, быў аднавокі.
9. </span>Княжы наказ, што бароніць і маці, і нашчадзь,
<span>Множыць тым самым багацьце ды скарбы краіны.</span>