Верш-прысвячэнне роднай вёсцы, напісаны выхадцам з Калоднага Сяргеем Карыцькам.
Ёсць у Палессі…
Ёсць у Палессі вёска незвычайная,
Што лашчыць беларускай мовай слых,
Навокал дыялекты разнастайныя –
І гэта пацяшала нас, малых.
Мінулае тут з марамі сустрэлася,
Яго я адкрываю кожны год…
Прапрадзед быў паплечнікам Міцкевіча,
Са Шчорсаў пачынаўся радавод.
І беларускасць тут здаўна нязводная,
Дайшла да нашай вёскі праз вякі…
Люблю, як маці, роднае Калоднае,
Заўсёды сэрцам з вамі, землякі!
Жил был Лунтик он решил пойти гулять и встретил Гитлера
<span>Беларускую мову называюсь милагучнай,прыгожай,таму што яна напеуная,узнёслая.Наша мова адшлифаваная многими пакаленнями нашых продкау апрацаваная майстрами слова.Яна бездакорная у выражэнни думак и пачуццяу и глыбоких перажыванняу.Наша мова непауторная,другой такой няма. *
</span>
<span>Радость мечта чувство удовольствие смысл часть жизни</span>
У кожнага чалавек разныя веды пра сапрауднага сябра. У кожнага ен свой. Па-першае сапраудны сябар гэта чалавет, яки зауседы падтрымает я цяжкую хвилину, дапаможа у складаная ситуацыи. Не заусды сапраудны сябар гэта чалавек. Нездарма сабака лепшы сябар чалавека. Гэта верны друг, яки не прыдаст цябе николи за усе свае жыцця. Я усим жадаю мець лепшага сябара, яки николи не прыдаст