Узоры пейзажная лірыкі Купалы- гэта усім вядомыя вершы \"Дзве таполі\", \"Адцвітанне\", \"Жніво\" і іншыя. Для мяне ж выдатнейшы ўзор пейзажнай лірыкі Купалы- верш \"Явар і каліна\".
Песняй вясны лебядзінаю,
Скінуўшы зімнія чары,
Шэпчуцца явар з калінаю
Ў сумная даліне над ярам.
Тым, хто цікавіцца творчасцю беларускага песняра, хто хацеў бы спасцігнуць усю глыбіню яго паэзіі, я бы параіла не пакінуць без увагі, абавязкова прачытаць гэты незвычайна чуллівы, поўны пяшчоты і глыбокага сэнсу верш.
Пра гэты верш хочацца сказаць \"меладычны\", і нядзіўна, што ён пакладзены на музыку. Музыку на словы Купалы напісаў беларускі кампазітар Ю.Семеняка, выконваюсь песню вядомыя беларускія \"Песняры\" , а так сама наш суайчыннік з Амерыкі Багдан Андрусішын. Не толькі \"Явар і каліна\" пакладзены на музыку, але і іншыя вершы Купалы : \"Я ад вас далёка\", \"Зваяваным\", \"Спадчына\".
\"Явар і каліна\"- гэта, сапраўды, больш чым верш пра прыроду. У ім зліліся радасць вясновага абуджэння прыроды, пяшчота і каханне, легенды і паданні беларускай зямлі пра русалак і даўнейшыя павер\'і беларусаў пра тое, што прырода - гэта жываю істота.
Слухаюць смехаў русалчыных,
Лопату крылляў начніцы,
Ветру павеваў ап\'янчаных,
Плюскату шклістай крыніцы.
Беларускі пісьменнік Іван Навуменка сказаў пра верш \"Явар і каліна\", што \"гэта выказаная замілаванымі, надзвычай экспрэсіўнымі паэтычнымі радкамі хвала Жыццю, Каханню... у вобразах дрэў...што шэпчуцца аб чымсьці неразгаданным, таямнічым пад вечным небам\".
Міф (від грец. Μύθος, мітос — букв. оповідь, розповідь, рідше — казка) абоміт — це оповідь, яка пояснює походження певних речей, явищ, всього світу, через емоційно-чуттєві о́брази. Міф є основою різних релігійних систем, фольклорних традицій, художньої творчості. Окремі міфи, які складають певну систему, утворюють міфологію того чи іншого народу, яка лежить в основі характерного для нього світогляду.Міфи характерні як для первісних народів, що перебували або перебувають на стадії дораціонального, дофілософського і дорелігійного мислення, так і сучасної людини. Стосовно сучасних проявів міфів та їх наслідувань вживається термін«неоміф» або «псевдоміф». В новітніх дослідженнях міф часто розглядається як альтернатива науковому мисленню і невід'ємна складова сучасної культури[1].
<em>Палессе.</em>
<em>Сонечнае. Роднае.</em>
<em>Вабіць. Здзіўляе. Грэе.</em>
<em>Мой бясконцы кут.</em>
<em>Радзіма.</em>
Вось так будзе выглядаць на паперы:
Умеў памыліцца, умей і паправіцца.
Лёгка пасварыцца, цяжэй памірыцца.
1.прыйшла (што?) тэлеграма(назоуны склон)
2.не атрымлiвау (чего?) тэлеграмы(Родны склон)
3.узрадавауся (чаму?) тэлеграме(давальны склон)
4.у (чем?) у тэлеграме (месны склон)
5.перачытвау (што?) тэлеграму(вiнавальны)
6.не раставауся (з чем?) з тэлеграмай(творны склон).