(Што рабiу?)ляжау - прошлы час, (што зрабiу) нацягнуу-прошлы час, (што робiць) ляжыць-цяперашнi час, (што робIць?) прыпякае - цяперашнi час, (што робiць?) пазiрае -цяперашнi час,(што робiць)пазiхае - цяперашнi час, (што зробяць?) замлеюць) - будучы час, (што зробiць) паварушыцца -будучы час, (што зробiць) павернецца - будучы час,(што зрабiла?) не заела - ? час.
<span>На галявинці, у стежки
Пробиваються травинки.
З горбка струмок біжить.
А під ялинкою сніг лежить.
Розпустився конвалія в травні
У самий свято - в перший день.
Травень квітами проводжаючи,
Розпускається бузок.
Ластівка примчала
Через білого моря,
Села і заспівала:
"Як, лютий, що не зліся,
Як ти, березень, чи не хмурся,
Будь хоч сніг, хоч дощик -
Всі весною пахне! "</span>
Аднойчы у летнi
цёплы дзень дзяучынка Алеся гуляла на квяцiстым лузе.
Там яна убачыла Бусла, Васiлька i Лянка. Яны моцна спрачалiся мiж сабою. Алеся
спалохалася, таму што пачула сварку памiж iмi.
<span> Бусел, Васiлёк i Лянок спрачалiся, хто
з iх самы лепшы i прыгажэйшы на лузе. Першым
выступiу напышлiвы Васiлёк, што ён самы лепшы i прыгожы. У спэчку уступiу
ганарлiвы Лянок, што усё ж ён самы лепшы i прыгожы. Бусел таксама даказвау,
што ён самы прыгожы i самы лепшы на лузе. Бусел казау, што у яго прыгожы
доугi дзюбу, стройныя ногi, вялiкiя прыгожыя крылы, а самае галоунае – ён умее
лётаць. Бо нi Васiлёк, нi Лянок лётаць не умеюць. Усе уважлiва выслухалi доказы
Бусла i задумалiся. </span>
<span> Алеся усё гэта чула i вырашыла прыпынiць
спрэчку. Яна ласкава i спакойна казала iм: «Усе вы прыгожыя i блiзкiя нам. Мы вамi усiмi
шануем. Вы усе сваiм хараством упрыгожваеце наш луг. Бо так прыемна глядзець, калi на лузе важна
ходзiць выдатны Бусел, растуць, квiтнеюць i смачна пахнуць прыгожыя кветкi»</span>
рыляцеу пагрузили распилавау, пасадзили,, гаманиу
<span>прыклеиу. зрабиу написай прабежау</span>