Пятро: добры, сумленны ,удзячны. Гнат: жадны , жорсткi, злы.
Вось што ў мяне атрымалася, калі я выканала ваша заданне.
Спяваюць прыгожа
на галінцы сёлета шэрыя шпакi.
Шпачаняты маленькiя таксама заводзяць залiўна ў гняздзе праз хвiлiну цiхую песню. Чаму ж не спяваюць гучна заусёды? Шпакоўнi зручныя, зроблены для іх выдатна чалавекам. Разносяцца хутка па лесе ўвесь дзень песнi цудоўныя<span>.</span>
Адным з лепшых твораў знакамітага французскага пісьменніка Жуля Верна стаў прыгодніцкі раман «Пятнаццацігадовы капітан», які прыкоўвае ўвагу чытачоў дзякуючы займальнага, захапляльны сюжэт. Героі рамана на працягу паўгода перажываюць мноства дзіўных прыгод у адкрытым моры і ў трапічных лясах Афрыкі, куды іх закідвае злы рок ў асобе злачынцы і работорговца Негоро. І ў гэтых прыгодах найбольш ярка выяўляецца Дзіўны характар юнага капітана Дзіка Сэнда.
«Яго разумны твар дыхала энергіяй. Гэта быў твар чалавека не толькі смелага, але і здольнага дерзать», – падкрэслівае аўтар.
Не раз, сутыкаючыся з цяжкасцямі, даводзіцца Дзіку рызыкаваць жыццем, але адважны юнак ніколі не спыняецца перад перашкодамі. Ен праяўляе дзіўную знаходлівасць і мужнасць менавіта ў тыя хвіліны, калі здаецца, што нішто ужо не можа выратаваць ад немінучай гібелі. Юны капітан ратуе сябе самога, але ў першую чаргу сваіх сяброў. Ен бясстрашна прымае на сябе камандаванне «Пілігрымам», які не толькі застаўся без капітана, але і знаходзіўся ў баку ад звычайных марскіх шляхоў. Дзік думаў аб тым, што павінен даставіць місіс Уэлдан і яе сына да бліжэйшага порта, дзе яны будуць у бяспекі.
Аднак з-за інтрыг падлюгу Негоро падарожныя збіваюцца з шляху і замест берагі Амерыкі трапляюць у Афрыку, дзе на кожным кроку іх падцікоўвае небяспека. І зноў юны герой, не дазваляючы сабе паддавацца паніцы, знаходзіць выйсце з цяжкага становішча. Ён імкнецца прыдумаць спосаб дабрацца да берага, які таіў бы ў сабе менш небяспек для яго спадарожнікаў. Але на шляху іх чакаюць новыя выпрабаванні. Падарожныя трапляюць у палон да рабаторгоўцам, дзе і самі ператвараюцца ў рабоў. І нават у гэтай нялегкай сітуацыі Дзік Сэнд прыдумляе план выратавання. «Юны марак пераходзіў ад адчаю да надзеі. Але дзякуючы сваей энергічнай натуры ён не паддаваўся нудоце і гатовы быў скарыстацца аніякай магчымасьцю, якая магла яму прадставіцца». І юнак выкарыстоўвае кожную такую магчымасць, дзякуючы чаму і знаходзіць выхад з гэтай, і многіх іншых цяжкіх сітуацый. Мы бачым, што небяспекі і перашкоды толькі загартоўваюць волю юнага капітана. Рашучасць, мужнасць, цвердасць характару, высакароднасць думак, якія праяўляе Дзік Сэнд ва ўсіх выпрабаваннях, робяць яго сапраўдным героем.
Жуль Берн пісаў, што ў сваім творы «спрабаваў паказаць, што могуць зрабіць розум і адвагу падлетка ў барацьбе з небяспекамі і цяжкасцямі, заставіўшыя яго ўскласці на сябе адказнасць, не ўласцівую яго ўзросту». Лепшыя якасці пятнаццацігадовага капітана – сіла волі, энергічнасць, адвага, настойлівасць, справядлівасць і высакароднасць – зрабілі яго адным з самых улюбеных герояў францускай літаратуры.
Узлеску—лес,лясок.
Птушыны—птушка,птушачка.
Пралеска—лясок,лясны.
Дыхае—подых,удых.
Зямля—зямелька,земляны.
<span>азначэнні падкрэслены:
Дзеці дружылі, бавіліся разам, гулялі, як браткі, слухалі <u>Маланніны</u> казкі і не хацелі спакідацца, калі прывязлі ў двор <u>паважнага</u> настаўніка, каб вучыў паніча пісьменству. (М.Гарэцкі "Дзве душы")
</span><span><u>Кожны</u> чалавек, <u>кожны</u> звер, <u>кожная</u> птушка і расліна маюць <u>сваю</u><u>асобную</u> долю-нядолю, <u>свой</u><u>асобны</u>, <u>брыдкі</u> ці <u>добры</u> лёс. (Ц.Гартны "Думкі беларуса")
</span>
<span>Наводдаль за <u>гарбатым</u> пагоркам высіліся <u>закапцелыя</u> коміны, у неба з якіх няспынна плыў дым. (В.Быкаў "Вуціны статак")
</span>
<span>Галілей натрапіў у жыцці <u>сваім</u> на <u>вялікую</u> і <u>цікавую</u> праблему. (М.Зарэцкі "Вязьмо")
</span>
<span>Ён выйшаў з <u>ліфтавога</u> пад’езда, перайшоў у адсек, дзе пачыналіся <u>лесвічныя</u> маршы, і няўцямна спыніўся. (В.Быкаў "Глухі час начы")</span>