Апавяданне вельми сурьёзнае пра вайну
мне не спадабалася яно,яно вельми сумнае,мне было шкада Тэкли,яна была безпомощная,не магла толком нарубиць дроу,а паштальён быу вельми злы и не памог ей.Быу яшчэ у яе сын Василька яки пайшоу на вайну и не быу ,не убитым,не бязвестак праушы,яна вельми переживала и вось на яго дзень нараждення яго вельми ждала але ей так было несцерпна што яна пайшла па дарозе кидалася на кожную машыну у надзеи убачыць яго.У итозе яна убачыла памятник яки быу прысвечаны загинушым Великай Айчынай Вайны и чырвонаармейскаму полку у яким быу яе сын,яна зразумела што там ляжыць яе сын её на душы стала легче
<span>Радзіма пачынаецца з маці, з нараджэння новага жыцця, з радаводных каранёў і культуры. З выхавання і разумення слова каханне.
Радзіма - гэта тое месца, дзе ты адчуваеш сябе абароненым і свабодным. Гэта краіна, у якой ты хочаш жыць вечна, а не бегчы без аглядкі з марай больш ніколі туды не вяртацца.</span>
А) кугакае наверно
если да то жми спасибо