Ответ:У кожнага чалавека ёсць сябры, у мяне таксама, нажаль я не выключэнне, у якой наогул няма сяброўкі хаця б. Ды сябры - гэта тыя людзі з якімі ты праводзіш усё сваё жыццё. У кожнага чалавека свой круг зносін, у кожнага свая кампанія, у каго-то смешныя у каго-небудзь сур'ёзныя, а ў кагосьці наогул неадэкватныя. Але сутнасць заключаецца ў тым каб умець сябраваць з іншымі людзьмі, знаходзіць з імі агульную мову, паводзіць сябе з імі нароўні, не гледзячы ні на якія фактары жыцця. Ды бываюць шмат выпадкаў калі людзі, маюць зносіны з гэтай кампаніяй, потым пераходзяць у іншае кола зносін, потым зноў вяртаюцца сюды, як прамы пералётныя птушкі, якія ўзімку ляцяць у вырай, а ўвесну вяртаюцца назад. Так што сябры мае кантактуйце з усімі, любіце ўсіх, нікога не аддзяляюць, ну і не забываемся пра старых сяброў, з якімі мы з дзяцінства расцём.
Пчёлы.................................
Сябар вельмі важны для кожнага, асабліва калі гэта твой самы лепшы друг.Поэтому для кожнага сяброўства важно.Когда вы сварыцеся з сябрамі гэта озночает што цягнік з'ехаў і врядлі вернется.Познавайте аднаго ў бядзе! Так вы яго ніколі не страціце!
Ландыш (лац. Convallária) - монотипный альбо олиготипный род адна- раслін сямейства спаржавай Дамен: эукарыёт.Асноўныя
Царства: Расліны
Аддзел: Кветкавыя
Клас: однодольные [1]
Надпорядок: Lilianae
Парадак: Спаржецветные
Сямейства: спаржавая
Падсямейства: Нолиновые
Род: Ландыш. Як правіла, лічыцца монотипным родам з адзіным відам Ландыш майскі (Convallaria majalis) [2]. Зрэшты, у некаторых таксанамічных класіфікацыяў вылучаюцца два іншых выгляду - ландыш Кейзке і ландыш горны [3].
Раней род ўключалі ў сямейства лілейных (Liliaceae) або вылучалі ў асобнае сямейства ландышавай (Convallariaceae); у класіфікацыі APG II (2003 г.) род быў уключаны ў сямейства Иглицевые (Ruscaceae). Па стане на 2013 год у большасці міжнародных баз дадзеных род Ландыш уваходзіць у склад сямейства спаржавай (Asparagaceae) [2] [3].
Вобраз доктара Яраша ў рамане "Сэрца на далоні" пададзены ў развіцці: спачатку мы бачым яго маладым, у гады ВАвайны, а потым - сталым чалавекам пасля вайны. Гэта дазваляе нам ахарактарызаваць яго як цэльнага, гарманічнага чалавека, які ў гады вайны рызыкаваў сваім жыццём, з гонарам прайшоў праз усе выпрабаванні, здолеў у вельмі складаных умовах не толькі выканаць заданне, але і захаваць гонар чалавека і грамадзяніна . У пасляваенны час ён захаваў удзячнасць да людзей, якія выратавалі яму жыццё (доктара Савіча і яго дачкм Зосі) і палічыў справай гонару дапамагчы Зосі, спачатку як урач (робіць ёй складаную аперацыю) , а потым у бядзе, калі тая трапіла ў складаную сітуацыю. У яго высокае паняцце пра абавязак не толькі перад Радзімай, грамадствам, але і перад сябрамі. Ён вырасціў і выхаваў, як роднага, сына (Тараса) свайго баявога сябра, які загінуў. Гэта чалавек з высокімі маральна-этычнымі ўстоямі: ён адхіляе эратычныя прапановы сваёй калегі Тамары, чым выклікае помсту з яе боку. Ён не баіцца у адзіночку выступіць супраць начальства, супраць агульнапрынятых поглядаў на "ворагаў народа", якімі лічаць загінуўшага доктара Савіча і яго дачку. Па сутнасці, Яраш выступае супраць таталітарнай сістэмы і ў рамане з'яўляецца першым веснікам "адлігі" 60-х гадоў. На гэтым вобразе І.Шамякін паказвае, як актыўны, нераўнадушны, дзейсны чалавек з высокім грамадзянскім і чалавечым сумленнем, знайшоўшы сабе верных сяброў і памочнікаў, можа перамагчы антыгу-манную сістэму .
