Главный герой, в зависимости от того, чьей собака была, реагировал на ситуацию по разному. Если собака была бродячая, он приказал казнить ее немедленно, а когда узнал, что собака брата барина,он сказал обходится с ней аккуратно, ведь как он сказал, цитирую:
"...Собака тварь нежная..."
Вядомымi грыбнiкамi лiчацца вавёркi. Клетку гэтыя звяркi часта грыбамi ласуюцца. Не захапляюцца яны толькi мухаморамi ды бледнымi паганкамi. Пераспелымi абабкамi, падасiнавiкамi цiкавяцца некаторыя птушкi. Яны прываблiваюцца жучкамi, чарвячкамi, якiя пасяляюцца у́ грыбах. Вожыкам падабаюцца маладыя грыбкi.
Вось такія прыказкі пра мову ёсць па-беларуску.
Усяму пачатак – родная мова.
Хто забыў сваіх продкаў — сябе губляе, хто забыў сваю мову — усё згубіў.
Хто пытае, той не блудзіць.
Будзем мове вучыцца, пакуль смерць не лучыцца.
Язык да Кіева давядзе.
Язык у разумнага ў галаве, у дурня — на зубах.
Слова сказаў — сякераю адсек.
Кожны чалавек – гэта цэлы свет (К. Чорны). Чалавек – заўсѐды бог. Але тады, калі ѐн падобны толькі на самога сябе (Я. Скрыган). Не шукай на свеце нейкую падкову, /Што прыносіць шчасце і знішчае злосць. / Не чакай ад неба цудаў і спакою, / Ведай: / На Зямлі ты – гаспадар, не госць (П. Пруднікаў). Вада і агонь, якія пярэчаць адно аднаму, мірацца на чалавеку: і вада ачышчае яго, і агонь таксама (А. Разанаў). Калі нараджаецца чалавек, нічога ў свеце не памірае ўзамен (Г. Марчук). Кожны чалавек носіць у сабе храм. Штодзень, з году ў год. Толькі ў адных ѐн маўчыць, а ў другіх звоніць на ўсе свае званы. Але ѐсць яшчэ і трэція: званы раздзіраюць такому душу, аднак ніхто гэтага звону не чуе – чалавек не выпускае яго з сябе. Апошнія паміраюць першымі – раней за ўсіх. Ад карозіі храма, які яны носяць у сабе. А раўнадушныя сцвярджаюць – ад разрыву сэрца (Я. Сіпакоў)
<span>Выпиши какое понравится, там где такой знак / это четверостишие</span>
У неразвітым сказе няма даданых членаў сказа, толькі граматычная аснова. У развітым - ёсць даданыя члены.
Зрабіць сказ развітым - значыць дапоўніць яго даданымі членамі.
Напрыклад, так:
Шэрая даждлівая раніца.
У гэтым сказе акрамя дзейніка <em>раніца</em> ёсць яшчэ два азначэнні: <em>шэрая </em>і <em>даждлівая</em>. Таму ён развіты.