Зіма амаль заўсёды прыходзіць раптоўна. Ціха і ўрачыста. Усё ў прыродзе замірае ў прадчуванні яе прыходу. Зямля, растузаная восеньскімі халоднымі дажджамі, начамі замярзае ледзяной скарынкай, ператвараючыся ў суцэльную непраходную золь. І здаецца, што цяжкім чорным хмарам канца не будзе, і ніколі ўжо не адступіць глейкая шэрая моразь. Але нешта мяняецца, становіцца яшчэ больш цямнее, паветра згушчаецца наэлектрызаваным прадчуваннем. Вось менавіта тады, калі напружанне дасягае невядомай мяжы, прыходзіць зіма. Замест дажджавых кропель свінцовыя хмары пачынаюць губляць снег. Спачатку рэдкія, нясмелыя сняжынкі ласкава кладуцца на зямлю. Паступова сняжынак становіцца больш, ім становіцца цесна, яны зліпаюцца ў шматкі, а хмары, моўчкі, з надзелены спяшаюцца абсыпацца на зямлю снегам. Зямля хутка пакрываецца тоўстай пухнатай коўдрай. Усе тоне ў белізне — і зямля, і неба. І, здаецца, што прырода уздыхае з палёгкай — зіма прыйшла ! І здараецца цуд ! Празь дзірку ў схуднелай хмары прарываецца сонечны прамень! Яркі, магутны, пераможна-радасны! І ўсё выбухае мірыядамі іскрыстых
Ветрык - вецер Завіруха - мітусня
1)Стараста - Марыля Папялішаная
2) Тонік і паліцыянты
3)Тонік здаў Мокуця, не ведаючы гэтага
4)Арсенік і Тонік
5)Хвароба Тоніка і яго прызнанне
Исци-хадзиць,моцны-крэпки( это не точно,заранее извеняюсь,прости если не правильно все остальные вроде как должны быть правильными ),сярдзиты-злы,вяселы- радастны.
Лясная ф<u>ія</u>лка, цікавы матэр<u>ыя</u>л, мін<u>ія</u>цюрны тэлефон, славуты б<u>іё</u>лаг, грац<u>ыё</u>зны алень, праявіць ініц<u>ыя</u>тыву, чырвоныя глад<u>ыё</u>лусы, юны энтуз<u>ія</u>ст, чатырохструнная в<u>ія</u>ланчэль, плямістая г<u>іе</u>на.
