Мы з бацькамi не сядзiм (канчатак -iм; || спр.) дома ў выхадныя днi. Летам мы адпачываем (канчатак-ем; | спр.) на возеры, падарожнiчаем (канчатак -ем; | спр.). Зiмой я i тата гуляем (канчатак -ем; | спр.) у хакей. Мама катае (канчатак -е; | спр.) на санках сястрычку. Вясной i восенню мы ходзiм (канчатак -iм; || спр.) у парк, наведваем (канчатак-ем; | спр.) музеi, выставы.
1. Калі Вы зразумелі, што хочыце быць(пісьменнікам, музыкантам, настаўнікам ...)?
2. Вы ніколі не думалі, што мабыць, гэта не Ваша?
3. Вы ніколі не хачелі заняцца чым-небудзь другім?
Мая маленькая радзима-гэта мой родные край, мой родной город Баранавичы. Тут я народзиуся, сказав свое первая слова '' мама'', что хадзиу у дзицячы садик, хожу у школу. Я вельми люблю свою радзиму, таму, шторы тут заседание мирнае неба над главой, АМАЛЬ кожны дзень свецить сонейка и грэе нашу землю. Люблю за то, што тут жывуць мая сям'я
<span>У пачатку верша “Магіла льва” мы бачым прыгожае каханне Наталькі і Машэкі. У хуткім часе іх зносіны даходзяць да жаніцьбы. Аднак каб справіць вяселле, у маладых няма грошаў. І тады Наталька адпраўляе сваё каханага у зарабаткі, каб той зарабіў грошы і яны ажаніліся. Паслухаў Машэка сваю Натальку, адправіўся здабываць грошы. А тая за той час пакуль каханы зарабляў грошы, сустрэла паніча і перашла да яго жыць. Вярнуўшыся з зарабаткаў, навіна пра тое, што Наталька выйшла замуж за другога,збянтэжыла Машэку. Ён зразумеў, што яму не трэба заставацца сярод народу і вырашыў пайсці жыць у лес. Доўгі час успамінаў Машэка Натальку, часта бачыў яе у сваіх снах.Адзічаў зусім і стаў злосным разбойнікам. Ён пачаў забіваць людзей.
<span>Аднойчы Машэка сустрэўся з Наталькай у лясу і вельмі абрадаваўся. Ён забраў каханую да сябе, аднак тая стала баяцца злыдня-разбойніка і ў адзін час схапіла нож і зарэзала яго.Вось і тут так атрымалася як у народнай прымаўцы, што ад кахання да нянавісці адзін крок
</span></span>
маззю толькі Т.скл. і в первом сказе запятая не нужна
