А) заехаць, ельнік, калье (е абазначае два гукі пасля галосных, у пачатку слова, пасля раздзяляльных ь і ')
Б) 24 (злучнік і вымаўляецца як й пасля галосных, як ы пасля зычных і як і пасля г,к,х)
В) паджылкі, аджыць
Г) хтосьці (7 літар, 6 гукаў, ь гука не абазначае), дзядзька (8 літар, 5 гукаў, д і з абазначаюць адзін гук, ь гука не абазначае), алея (4 літары, 5 гукаў, я пасля галоснай абазначае 2 гукі)
Д) калоссе, пытанне, мышшу (у астатніх падваенне)
Е) індзеец, дзве
Што ж такое Бацькаўшчына ? Гэта – радзіма, родны край, краіна , горад ці вёска. Гэта месца, дзе ты нарадзіўся і вырас. Гэта месца, дзе прайшло тваё дзяцінства, дзе твае сябры, можа, і першае каханне.
Нішто на зямлі не можа быць бліжэй, мілей, чым Бацькаўшчына. У кожнага чалавека ёсць свая Бацькаўшчына. У адных – гэта вялікі горад, у іншых – маленькая вёсачка, але ўсе людзі любяць яе аднолькава. Для мяне слова «Бацькаўшчына » значыць нешта вельмі дарагое, любімае, каштоўнае, дзеля якога можна памерці!
Бацькаўшчына не абавязкова павінна быць вялікай. Гэта можа быць які-небудзь куток вашага горада, пасёлка. У мяне ёсць сваё упадабанае мястэчка. Гэта велічны лес. На ўсёй зямлі цяжка знайсці куток выдатней гэтага, таму што ўзімку лес зменьваецца, становіцца таямнічым, чароўным, казачным. Асабліва ён прыгожы ў маразы. Дрэвы накрытыя цёплым інеем, здаецца, замерла ў чаканні цуду. Снег на сонейку пераліваецца як быццам гара алмазаў. Калі ў гэты момант загадаць жаданне, яно абавязкова збудзецца. Улетку я люблю валяцца на зялёнай траўцы, грэючыся пад сонейкам на беразе рэчкі. Побач ціўкаюць птушачкі, і, здаецца, што час спыняецца. Жыццё замірае, і ты забываеш пра ўсе праблемы.
Блізкасць рэчкі, цішыня, у якой мноства гукаў : шолах дрэў, шамаценне чароту, сумны крык нейкі птушкі – усё гэта дапамагае мне ўбачыць і пачуць маю Бацькаўшчыну , адзіную і непаўторную.
Я кахаю сваю Бацькаўшчыну. Кахаю таму, што толькі тут самае яркае сонца, толькі тут самая зялёная трава, толькі тут самае блакітнае неба, толькі тут самыя лепшыя людзі. Люблю таму, што тут жывуць мае мама і тата, мая сям’я.
Хочацца каб час спыніўся, але ён бязлітасна рухаецца наперад. Мы расцем, сталеем, але вось сваю Бацькаўшчыну мы ніколі не забудзем. Мы будзем кахаць і шанаваць яе да апошніх дзён свайго жыцця.
Зямля-наш дом, без якога жыццё наша, проста немагчыма. Гэта самае цудоу́нае, што дадзена нам для жыцця. Родная зямля, Радзiма-гэта тое, месца, якое будзе родным i каштоу́ным зау́сёды. Кожны член гэтага вялiкага дома, павiнен берагчы яго зау́сёды. Але мы, на жаль, не зау́сёды пра гэта памятаем.
Гара з гарой не сходзіцца, чалавек з чалавекам сыдуцца.
Надоуга пасвятлела шэрае снежаньскае неба.Усталявалися цеплыя сонечныя дзяньки.ЗЗгинули маразы.Са стрэх закапали буйныя кропли.У лесе з'явилися проталины.На пнях дружными сямейками вырасли апеньки.