Драма (греч drama - действие) - род литературы, в котором сочетаются эпический и лирический способы изображения. Основой драматического произведения является конфликт, его содержание раскрывается через игру актеров. Драма показывает люд дину в напряженный момент жизни, раскрывает характер через действия, поступки, движение ее души. Драматические произведения имеют динамичный сюжет, их пишут в форме беседы действующих лиц. Из видов прямой речи драматические произведения н айчастише принимают диалог, реже - монолог, в массовых сценах - полилог. Авторская язык используется только в ремарках, которые выполняют служебную функцию. В них сообщается о виде, возраст персонажей их профессии, черты характера, подается описание сценс сцени.
Том Сойер опоздал на урок. Когда он вошёл в класс учитель спал, Том Сойер разбудил его своим приходом. Учитель спросил почему Том опоздал. Том ответил, что остановился поздороваться с Геккль Беррифином. Все места в классе были заняты, было свободно лишь одно место за партой с Бекки. Том сел к Бекки
Потому что в 1700 году произошла война между королём Карлом и запомнив поражение Петр 1 собрал новую армию и был в себе уверен.И поэтому Петр 1 одержал победу в Полтавской битве.
Музай для Максіма Багдановіча стала Ганна Какуева, сястра ягонага аднакласніка, таленавітая піяністка. “Зорка Венера… ” не мае свайго адрасанта, аднак такі бліскучы раманс мог напісаць чалавек, сэрца якога “напаткала” палкае і моцнае юначае пачуццё.
Творчасць Максіма Багдановіча — гэта цэлае жыццё. У зборніку "Вянок" выявіліся мары, спадзяванні паэта, яго інтымныя пачуцці, шчырыя прызнанні ў любві да роднай зямлі. Значнае месца ў творчасці паэта займае інтымная лірыка. Каханне — пачуццё бязмернай павагі да жанчыны, выражэнне гуманнасці і высакароднасці чалавека, крыніца яго лепшых імкненняў. У творах М. Багдановіча гэта пачуццё сагрэта асаблівай цеплынёй, шчырасцю. Сапраўдным паэтычным шэдэўрам інтымнай лірыкі з'яўляецца раманс "Зорка Венера". Ён кранае глыбокай задушэўнасцю, душэўнай чысцінёй, праўдзівасцю выказаных пачуццяў. Лірычны герой твора (юнак) засмучаны тым, што павінен расстацца з любай дзяўчынай. Ён абяцае, што ў далёкім краі, куды едзе, усё сваё жыццё будзе помніць каханую. Пра яе будзе напамінаць і Венера, якой, безумоўна, вядома пра пакуты разлучаных сэрцаў:
Глянь іншы раз на яе, — у расстанні
Там з ёй зліём мы пагляды свае.. .
Каб хоць на міг уваскрэсла каханне,
Глянь іншы раз на яе.. .
<span>Сімвалам кахання ў рамансе выступае Венера. Краса вячэрняга неба, яна настолькі моцна ўплывае на ўнутраны стан чалавека, што можа нават з'яднаць позіркі і пачуцці закаханых людзей, якія знаходзяцца ў расстанні</span>
