Ва-сі-лёк
в [в] - зычны, санорны, цвёрды, няпарны
а <span>[а]- галосны, ненацискны
с </span><span>[с'] - зычны, шумны, глухі, мяккі, парны
і </span><span>[і] - галосны, ненаціскны
л </span><span>[л'] - зычны, санорны, мяккі, няпарны
ё </span><span>[о] - галосны, націскны
к </span><span>[к] - зычны, шумны, глухі, цверды, парны
_____
7 л. 7 г
надрор'е
н </span>[н] <span>- зычны, санорны, цвёрды, няпарны
</span>а <span>[а] - галосны, ненаціскны
</span>д <span>[д] - зычны, шумны, звонкі, цверды, парны
</span>в [в] -зычны, санорны, цверды, няпарны
о [о] - гал., націскны
р [р] - зычны, санорны, зацвярдзелы, няпарны
[й'] - зычны, санорны, мяккі, няпарны
е∠ <span>[э] - гал, ненаціскны
</span>______
7л. 8 г.
вя-чэр-ні
в [в'] - зычня, санорны, мяккі, няпарня
я - [а] - гал, ненаціскны
ч - [ч] - зычны, шумны, глухі, шыпячы, зацвярдзелы, няпарны
э - [э] гал, націскны
р - [р] - зычны, санорны, зацвярдзелы, няпарны
н [н'] - зычны, санорны, мяккі, няпарны
і <span>[і] - гал, ненаціскны
</span>_______
7 л . 7 г.
<u>Узбярэжжа</u>
у - [у] - галосны, ненаціскны
з - [з] - зычны, звонкі, цвёрды
б - [б'] - зычны, звонкі, мяккі
я - [а] - галосны, ненаціскны
р - [р] - зычны, звонкі, цвёрды
э - [э] - галосны, націскны
ж; ж - [ж] - зычны, звонкі, цвёрды
а - [а] - галосны, ненаціскны
9 літар, 8 гукаў
<u>Аб'езд</u>
а - [а] - галосны, ненаціскны
б - [б] - зычны, звонкі, цвёрды
е - [й'] - зычны, звонкі, мяккі; [э] - галосны, націскны
з - [з] - зычны, звонкі, цвёрды
д - [д] - зычны, звонкі, цвёрды
5 літар, 6 гукаў
Мне тоже надо<span>Мой любімы былінны герой – гэта Ілля Мурамец. Мне вельмі падабаецца апісанне гэтага волата ў быліне пра Іллю Мурамца і Салаўя – разбойніка. Ілля Мурамец, сапраўдны абаронца рускай зямлі. Ён не можа праехаць міма безабаронных людзей. У быліне гэта апісана тым, што Ілля Мурамец па шляху ў Кіеў – град праязджаў міма Чарнігава і ўбачыўшы сілу незлічоную вырашыў дапамагчы Чарнігаву. Ён пабіў ўсіх іх ворагаў і наўзамен нічога не запатрабаваў, а толькі папрасіў паказаць яму скарочаную дарогу ў Кіеў – град. Людзі Чарнігава , шкадуючы свайго выратавальнік , папрасілі не ехаць гэтай дарогай, таму што, каля крыжа Леванідава сядзіць Салавей – разбойнік. Сваім крыкам і свістам, ён усё блакітныя кветачкі абсыпае, ды людзей забівае. Але і тут Ілля Мурамец сваю адвагу выявіў. Не спалохаўся ён, не паслухаўся людзеў Чарнігава і паехаў карацейшай дарогай. А так як волатам ён з нараджэння быў, смяротны крык і свіст разбойніка яго не загубіў. Стрэліў Ілля Мурамец у разбойніка і выбіў яму правае вока. Прыехаўшы ў Кіеў – град ён не стаў хваліцца. Як трэба пакланіўся ён князю і прысутным і дачакаўся пытання князя аб прыбыцці яго ў Кіеў. Падчас аповеду свайго, ён ані сябе не узнёс і спакойна прапанаваў князю паглядзець на разбойніка, які знаходзіцца ў яго ў двары. Для таго, што б пацешыць князя, Ілля Мурамец загадаў Салаўю – разбойніку засвісцець ў паўсвіста салаўінага і закрычаць у поўкрыка звярынага. Але салавей засвістаў ва ўсю сілу і закрычаў на ўсю моц. Усе, акрамя спалоханага князя Уладзіміра і Іллі Мурамца траплялі мёртвымі. Пасля такога дзеяння Салаўя – разбойніка, Ілля Мурамец забіў яго. Агульныя рысы характару Ільі Мурамца, гэта адваг , кемлівасць, бясстрашнасць, любоў да свайго народу і нянавісць да ворагаў сваёй радзімы. Ілля Мурамец, гэта волат, подзвігі якога, захапляюць і усхваляюцца людзьмі.І ён ніколі не будзе баяяца сустрэчы з любым страшэнным чалавекам або зверам.</span>
я незнаю пиши это
Ядвабам аголеных ўночы адценняў
Лунаюцца мары ў празрыстаці зор…
Мільярды сусветных жаданняў-трымценняў
Ахутваюць ласкаю стомлены бор…
Прыціхласці рэха на стромых прасторах,
Бавоўнасці водару прагны глыток…
Скідай нерашуча, няўмела свой сорам
І можа пачуе спакушаны Бог…
Як дыхае цень, што прачнуўся да скону,
Як коткаю крочыць смуга да ракі…
Як плача матыль у бяскрыллі палону,
Давальны склон адказвае на пытанні каму? чаму?
назе, хмары, Дашы, сініцы, паляне, мусе, лодцы, гульні, кропцы, нядзелі