Роднае слова» на патрыятычную тэму. Родная мова, роднае слова апявалася ў творах пісьменнікаў і паэтаў розных пакаленняў.
Роднае слова, магутнае слова, матчына мова, мова бацькоў і дзядоў... Так называюць мову, слова нашы пісьменнікі, падкрэсліваючы значэнне мовы як духоўнага скарбу. Мова – вялікі дар прыроды. Яна ўдасканальвалася, развівалася на працягу тысячагоддзяў. Гэта вялікі скарб, і яго трэба шанаваць, ашчадна і разумна зберагаць і павялічваць ад пакалення да пакалення. Акрамя ўсяго сказанага роднае слова — сродак выяўлення душы чалавека.
<span>Верш прысвечаны роднаму слову. Праз асабістае ўспрыманне слова паэтка падводзіць нас да разумення значэння слова ў нашым жыцці. Верш выклікае ўсхваляванасць і разам з тым замілаванасць роднай мовай. Эпітэты і параўнанні, ужытыя ў вершы, дапамагаюць нам успрыняць інтанацыю верша і пачуцці, якія хвалявалі паэтку ў час напісання верша.</span>
Проблема в борьбе главной героини Катерины с "темным царством" Кабанихи
Иван был хитрый , умный , смелый ,сообразительный , мужественный, а его братья побоялись сразиться с чудом юдом, но Иван не растерялся и пускай ему было трудно, он победил злого чудовища.
Голые деревья с сухими ветками, маленькие детишки с саночками, их мамы, что обсуждают между собой цены на муку переодически покрикивая: "Владюша, аккуратней!", "Алексей, не рви штаны!" И много ещё чего. Это место казалось бы всем самым обычным парком, но нет, в эпицентре событий стоял горбатый верблюд. Детишки кормили его, получая в ответ полный благодарности взгляд.
