Боб ды боб- два бабы, а яшчэ боб- тры бабы.
1)абавязак
2)паляванне
3)вужынная карона
4)сямён у лесу β
5)вужы
6)лоучы сабака
7)сябраванне сабаки с сямёнам
8)дзяучынка марыся
9)сямён просиць ягад у марыси
10)велизарны вуж
ЗУБРЫ И БУСЛЕ.
ЕСЛИ СОМНЕВАЕТЕСЬ О ЗУБРЫ ТО <span>у Месным склоне аснова на ж,ш,ч,дж,р,ц, мае канчатак ы, калi ен неасабовы. зубр гэта не чалавек..ён неасабовы</span>
Зіма - цудоўная і казачная пара года. Прырода засынае, набывае загадкавасць, навеивает пачуцце казкі. Зімой прыгожа як у садзе, так і ў дварах, як у поле, так і на рэчцы, але прыгажэй за ўсе ў лесе!
Шпацыраваў я як-то раз раніцай. Ледзь вытаптаная, вузенькая, як быццам выстелена мяккім палатном сцяжынка, прывяла мяне ў лес. Гэта месца ніколі мяне не прыцягвала. Я проста не заўважаў у ім нічога асаблівага. Але гэтым раніцай яно было выдатным. Беласнежны снег ляжаў ўсюды: на галінках дрэў, якія стаялі нерухома, як быццам зачараваныя; на маленькіх круглых хмызняках, якія дзякуючы багаццю снегу былі падобныя на велізарныя снежныя камякі.
<span>На роднай зямлі, пад якой спіць непробудным сном зяленая траўка, якая чакала вясновага цяпла. Усе заціхла. Нават вецер не хацеў псаваць гэтую цішыню. Я прайшоў крыху наперад і першы праменьчык ранішняга сонейка паказаўся ўдалечыні за соннымі дрэвамі. Я ішоў па лесе, і сэрца мае трымцела ад такога зачаравання. Беласнежны снег храбусцеў пад нагамі, гэты хруст мне вельмі падабаўся, я нават не ведаю чаму, але з самага дзяцінства гэты гук заўседы выяўляў ўва мне толькі пазітыўныя эмоцыі. Марозік щепал носік і шчочкі, шчыра вам прызнаюся, я крыху азяб, але дадому ісці не хацеў. Пачаў дзьмуць легкі ветрык. Ен надаў прыродзе бляску і арыгінальнасці. Струшивая з верхавін соснаў, дубоў, іў і кленаў точеные, маленькія беласнежныя сняжынкі.</span>
1 ГА: дзейнік - паненка, выказнікі - пайшла, згубіла
2 ГА: дзейнік - месяц, выказнік - бачыў
3 ГА: дзейнік - сонца, выказнік - падняло
