<span>Адам табиғатқа мейірімділікпен, сүйіспеншілікпен, қамқорлықпен қарап, үйлесімділік сақтағанда, адамзат баласы үшін табиғат – кең сарай, мәңгі тозбас құтты қоныс болады. Жер бетіндегі барлық тіршілік атаулы табиғат-анаға қарыздар. Сондықтан да Табиғатқа немкетті қарау, онымен санаспау – ана сүтін ақтамағанмен пара-пар. Адам баласы Табиғаттың ең ұлы перзенті болумен бірге, ең ұлы қамқоршысы да екенін ешқашан естен шығармауымыз керек.</span>
Келді теңдік, туды теңдік басыңа,
Қатын, еркек, кәрі менен жасыңа.
Туысқандық, құрдастыққа асыға –
Алалықты араңдағы жой, қазақ!
Бұрынғыдай байың, жарлың шашылма!
Бірлікпенен жұмыс атқар басыл да!
Азынаулақ миың болса басыңда,
Партия, штат, дау-шарыңды қой, қазақ!
Надеюсь мой почерк понятен для вас
1)Қайрат үй ішін асықпай, баппен қарап шықты.
2) Кешкі астың алдында Абай Зере мен Ұлжанға Камшат жайын айтты (М. Әуезов).
Үлкендер "ақшаң болса қалтаңда, мал таңдада, талтаңда" деп бекер айтпаған деп ойлаймын. Барша адамның қалауы болған айналайын ақша саған айтарым бар. Сен менің қалтамда әрқашан көөөөөп болып жүрші. Өйткені ақшам көп болса, көп жұмыстар жасар едім. Мысалы мен: ауылдағы атам мен әжеме Астанаға келіп тұратын ұшақ, әкем мен анама Бәйтеректің жанынан пәтер, бауырларыма қалаған ойыншықтарын сатып әперер едім. Жағдайы жоқ мұқтаж жандарға көмектесіп, мешіттерге көп-көп садақа беріп, біз сияқты көпбалалы отбасыларына баспаналы болуына жағдай жасар едім. Бірақ әттең сен ақша жарықтық өзіңді орынсыз жұмсайтын адамдардың қалтасында көп жүресің. Неліктен? Құныңды арттырғың келсе жақсы адамдардың қалтасында жүргеніңді қалаймын. Айтпақшы адал ақшаның адал еңбекпен келетінін атам айтқан болатын. Атамның "еңбекқор адам бақшалы, несібелі адам ақшалы болады" деген осы бір сөзін мен ешқашан ойымнан шығармаймын.