На схил, па яким падыма уся барыс, упау цень. Удалечыні, дзе ляжала ціхае поле, цямнела вялікая вёска.Люблю прагуляцца па лесе раніцай, калі на траве яшчэ блішчыць раса.Вада пагойдвае лодку, калі набліжаецца цйеплаход. Виктар николи не забудзе, з яким хваляваннем ен гнау сваю першую баразну.
З мовай роднай і душой свабодны
Я думаю: свеж(ым), з Васильк(ом), да вечар(а), шпакоун(ю), сонечн(ай), сад(), аблюбавал(и).
Дамейка
Там,дзе да цiхага акiяна падступаюць магутныя вяршынi Андау,зпаходзiцца горад Дамейка.Крыху далей на поунач працягнууся горны хрыбет,якi носiць такую ж назву.Геолагам вядомы камень дамейкiт,батанiкам -кветка дамейкiяна.
I горад у далекай краiне,i горны ланцуг,i кветка названы так у гонар нашага земляка,выдатнага рэвалюцыянера,вучонага i падарожнiка Iгната Дамейкi.Сын беларускай зямлi пакiнуу прыкметны след у мiнералогii i фiзiцы,хiмii i металургii,геаграфii i батанiцы,геалогii,заалогii i этнаграфii.(74)