Қаныш Имантайұлы 1899 жылдың 12 сәуірінде қазіргі Павлодар облысының Баянауыл ауданында (бұрынғы Семей губерниясының Павлодар уезіндегі Ақкелін болысы) Имантай бидің отбасында дүниеге келді. Нәрестеге - Ғабдул-Ғани деген есім берілді. Үлкен ұлы Ғабдул-Ғазизді еркелетіп Бөкеш деген сияқты, Ғабдул-Ғаниын да анасы Әлима "Ғаниым, Ғанышым" деп атаған. Бала облыстық мектепке барғанда журналға есімі Қаныш болып жазылып кеткен. Арғын тайпасы Сүйіндік руы Қаржас бөлімінен шыққан[2].
Сауатын ауыл молдасынан ашқан болашақ ғалым, кейін Шорман ауылында орналасқан мектепке қатынай бастайды. Төрт жылдық бағдарламаны үш жылда аяқтайды. 1911 жылдан бастап Павлодардағы 2-сыныпты орыс-қазақ училищесіне аттанады. Аталған білім ордасын мерзімінен бір жыл бұрын бітіріп шығады.
1914 жылы Семей мұғалімдер семинариясына түсіп, оны төрт жылда аяқтап, бастауыш мектептерге орыс тілінен сабақ беруге құқық беретін куәлікке ие болады.
1918 жылдың күзінде Земство басқармасының қаржысымен Алаш қалашағында ашылған, ауылдық қазақ мектептері үшін мұғалім болудан еңбек жолын бастайды. Курс бастығы - Троицк медресесін тәмамдаған Мәннан Тұрғанбаев, оқу ісінің меңгерушісі Павлодарда және Семейде өзімен сыныптас - Жүсіпбек Аймауытов.
Томск технология институтының математика факультетіне оқуға дайындала бастайды. Оқуға түсу үшін математика мен ағылшын тілінен емтихан тапсыруы керек болатын. Осы мақсатта Томск университетінің математика факультетін бітірген Семейде еңбек ететін Ғарифолла Нығметулиннен қыс бойы математика пәні бойынша қосымша сабақ алады.
1919 жылы қатты ауырып, ауруханаға түседі. Ауруханада емдеген дәрігер С.Н.Разумовский науқасқа бұдан былай Семейде қалуға болмайтындығын айтты.
Жаз-менің сүйікті мезгілім. Жаздық демалыс- оқу кездегі ең ұзақ демалыс,сондықтан да мен оны жақсы көремін. Осы жазғы демалысым ешқашан ұмытылмайтындай болды. Мен және ата-анам Ресейге барып келдік. Біз болған жер- Алтай деп аталады. Алтайдың табиғаты сондай керемет! Барлық жер жап-жасыл, ормандар, таза ауа, бір сөзбен айтқанда, еш жерде кездеспейтін сұлұлық. Күнімен табиғатта демалып жүрдім. Демалысымздың ортасында біз сарқырамаға бардық.оған көп уақытта жетсек те. оған еш өкінбеймін! Сол жер сондай керемет.сұлу! Сарқырама астында тұрған сезімімді сөзбен айтып жеткізе алмаймын. Адамның көпшілігі сол жерге тек сұлұлығына байланысты емес. әрі арқаларын емдетіп алу үшін барады екен. Өйткені сарқырама суы адамның сүйегін де емдеуге жарайды. Демалысымыздың соңында біз біздің туыстарымызға басқа қалаға бардық. Олар бізге айналамызда не бар екенін таныстырды. Әрі біз су қоймаға барып келдік; сол жердегі адамдар оны мұхит деп те атайды екен. Ол жер де. сондай көркем!
Өкінішке қарай. біздің демалысымыз бітейін деп қалған. сосын біз өзіміздің қаламызға оралуымыз керек еді. Мағанбарлығы қатты ұнады! Осы демалысты мен ешқашан да ұмытпаймын! Вот на казахском если что
У нашому місті є спортивний комплекс Євразія. Там є великий і маленький басейн, спортивний зал, сауна, атлетичний зал, зал для східного єдиноборства і т.д. У спортивному залі можна грати в футбол, волейбол і гандбол. У залі для єдиноборства тренуються і виступають різні бійці. Так само там є зал для катання на роликах і ковзанах.
Мен бугын стадионга барамын.Сен кеше теледидардан футбол кордынбе.Мен досыммен шахмат ойнаймын.Сен кошеде велосипед айдайсынба.Мен спортзала коп ойнаймын.
Мәншүк Маметова
Кеңес Одағының Батыры Мәншүк Маметова 1922 жылдың 23 қазанында Батыс Қазақстанда дүниеге келген, ата-анасы Мәншүктің бес жасында дүниеден озған. Сондықтан да Мәншүк Алматыдағы тумаларының тәрбиесінде болған. Сонда мектеп бітіріп, Алматы медицина институтына түскен. 1942 жылы институттың екінші курсынынан өз еркімен әскерге сұранған және әскерге шақырылған. Әскерде пулеметчиктер(атқыштар) курсын оқыған.
1943 жылы Псков облысының Невель қаласын жаудан құтқару кезінде басынан ауыр жарақат алып, қайтыс болған. Сол шайқаста жетпістен астам жаудың көзін жойған. Жаужүрек қыз 21 жасқа толуына сегіз күн қалғанда қанды шайқаста қаза тапқан. Оған қайтыс болғаннан соң, Кеңес Одағының Батыры атағы берілген. Ер есімі- ел есінде.
