Я праведу сваё лета у бабушки буду ёй дапамагаць варыць суп,кармиць жывотных,пахаць поле.А потым буду гуляць з сябрами
Самае цудоўнае слова на зямлi — мама. Гэта першае слова, якое вымаўляе чалавек, i гучыць яно на кожнай мове аднолькава прыгожа i пяшчотна.
У маёй мамы вялiкiя, добрыя, блакiтна-шэрыя вочы, у якiх паблiскваюць маленькiя сонечныя агеньчыкi-iскрынкi; тонкiя, чорныя бровы; пяшчотны, ласкавы пагляд; тонкi, гнуткi стан; зграбная постаць.
У мамы самыя добрыя i ласкавыя рукi. Яны ўсё ўмеюць.
Калi дома свята, мама апранае сваю аксамiтную чорную сукенку з маленькiмi блакiтна-белымi пацеркамi. Апранаецца яна звычайна сцiпла, проста, але з густам.
Я вельмi люблю сваю маму. I колькi б мне не было гадоў, я заўсёды буду яе любiць, i нiколi не забуду яе ласку, дабрыню i чуласць.
1. Як карова языком злiзала (быстро пропало)
2. Хоць касой Каси (очень много)
3. Наламаць дроý ( сделать много не полезных дел)
4. Абое рабое (одинаковы)
5. Ляцець як пуля ( очень быстро быстро)
6. Як мокрае гарыць ( очень медленно)
Сезон Грибов не бывает без росы.
<span>Зараз мы павячэраем і пойдзем на шпацыр. - Цяпер - акалічнасць, мы - дзейнік, павячэраем, пойдзем - выказнік, на шпацыр - дапаўненне.
Цяпер у нашай сабакі ёсць новая будка. - Цяпер - акалічнасць, будка - дзейнік, ёсць - выказнік, будка - дадатак, новая - вызначэнне.</span>