Біздің табиғатымыз өте әдемі.Осы әсем табиғатымызды одан әрі көркейте түсу үшін біз ауламызға,саябақтарға көп ағаш өсіруіміз керек.Ал ол ағаш бізге өз саясын (көлеңкесін) береді. Жемісті ағаштар жемісін береді. Әсіресе бүршік атқан ағашты көру сондай тамаша!!
<span>Туған көп, және өз анасы ең.
менің өз ана қымбат жоқ, жігіті.
ана мен әкесі жоқ жоқ қызыл Hut.
Жақсы ана және жақсы оқу-әдістемелік.
Бала ана түсіну емес, жылайды.</span>
Родных много, а мать роднее всего.
Нет милее дружка, чем родная матушка.
Без матери и отца изба не красна.
Добрая мать добру и учит.
Дитя не плачет, мать не разумеет.
1)Оқусыз білім жоқ, білімсіз күнің жоқ
2)Адам кез келген жаңалықты аша алады, егер талпыныс пен шынайы ниет болса
3) алар асулар әлі алда!
Біздің үйге қонақтар үшеу болып келді
Сәлем, сәлемдесу, жағдай сұрасу осы сөздердің өзінде бір жылылық, ілтипаттылық сезіліп тұрады. Тәртібі дұрыс, әдепті кісі танысын, танымасын алдынан шыққан жасы үлкен кісіге алдымен, жылы шыраймен амандасудың өзі, ол адамның инабаттылығын білдіреді емес пе.
«Сәлем – сөздің анасы» демекші кез келген жерде, қандай жағдайда болмасын адамдар бір-бірімен қарым-қатынасқа жеңіл өту үшін алдымен амандасып, сәлем алысқаннан кейін жұмысы жөнінде сөз қозғайды. Бұл қашанда осылай болған, болады да, болуы керек.
Сәлемдесу – амандық білудегі әдеп жолы. Сәлемнің сәлемдесу, сәлем беру, сәлем қылу сияқты түрлері бар. Сәлемдесу – кездескен адамдардың бір-бірінің амандығын біліп, қуанышқа бөленуі, бір-біріне аман-саулық тілеп, тілектестігін, ниеттестігін білдіруі, яғни ізеттілік пен әдептілік нышанын көрсетіп, амандыкқа ақ жарқынданып, жақсылыққа жадырауы. Әрбір адам «қайырлы таң», «қайырлы күн», «қайырлы кеш» деген сөздерді амандасуға қосып, тәуліктің үш мезгілінде де бір-бірімен ақ жарқын амандасуы тиіс. Амандасу адамгершіліктің, әдептіліктің бір белгісі болып табылады. Амандасқан адам қазақ салтында оң алақанын жүрегінің үстіне қойып, басын изейді. Не қол алып амандасады. Ол «Сізді шын жүректен құрметтеп, амандығыңызды тілеп, өзіңізге бас иемін» деген мағынаны білдіреді.
Адамзат қоғамының қай кезеңі болмасын, қандай да бір мемлекет болмасын, оның негізгі түп қазығы сол елдегі әрбір отбасыға тірелетіні даусыз. Олай болса, қазақ елі үшін де әрбір отбасының маңызы ерекше. Оған ата-бабамыздың бір-бірімен «Отбасың аман ба?» деп саулық сұрасып, «Отбасы амандағын берсін» деп амандық тілеп жатуының өзі жарқын дәлел.
Негізінен, әдептілік, кішіпейілділік, әркім өзінің орнын біліп, шектен шықпаушылық сәлемдесудің сәнін ғана келтіріп қана қоймай, мәнін де арттырады.
