Даўным-даўно, калі лес перад маім домам быў зялёным і пышным, на балконах жыхароў ўладкоўвалі свае домікі вавёркі. Людзі спакойна прымалі такіх суседзяў, падкормлівалі грыбамі і сушанымі яблыкамі. На нашым балконе таксама пасялілася маленькая непаседа. Мяне гэта здзівіла - як вавёрка змагла забрацца на дзявяты паверх, пры гэтым не зваліўшыся? Кожны дзень яна спускалася, трымаючыся сваімі чэпкімі лапкамі за выступы на сцяне, уцякала ў лес і збірала там ягады, галінкі, пух. Я вельмі любіла назіраць за вавёрачкай, але ўзяць на рукі мне яе не ўдалося-звярок занадта баяўся людзей, хоць і сяліўся побач з імі. Праз некаторы час вавёрка склала гняздзечка, дзе выгадавала сваіх маленькіх дзетак і неўзабаве знікла разам з iмi, пакінуўшы нам на памяць яловую галінку. Гуляючы па лесе, я часам заўважаю ў кронах дрэў знаёмы рыжы хвост, акуратную мордачку, якая высоўваецца з лістоты і глядзіць мне ўслед.
Эта тежыло как эта делать у меня тоше такая дамашка на завтра,мне тоже памагите .
План да апавядання “Цітаўкі”
Анатоля Кудраўца
<span>1. </span>Сяброўства з дзедам Агеем (экспазіцыя)
<span>2. </span>Хлопцы задумваюць абакрасці сад (завязка)
<span>3. </span>Кастусь вячэрае ў дзеда Агея (развіццё
дзеяння)
<span>4. </span>Дзед Агей абараняе сад (кульмінацыя)
<span>5. </span><span>Кастусю сорамна (развязка)</span>
<span>
</span>
<span>
</span>
Хлапчуку,вучню,кавалю,жыццю,падарожжу,здарэнню,дзеду,брату,таварышчу,каню,парсюку,папугаю. Я думаю ты знаешь что эти слова вставить надо в словосочетания.
Я думаю, што дружба гэта важная і неад'емная частка нашага жыцця. Без дружбы жыць нельга! Бо з адным мы заўсёды можам пагаварыць і калі гэта сапраўдны сябар, а не так знаёмы, то ён абавязкова дапаможа ці дасць добры савет. Я лічу, што сапраўдныя сябры, у адрозненні ад проста знаёмых, заўсёды жадаюць нам толькі дабра!
