за - прыстаўка
раст - корань
а - суфікс
е - канчатак
аснова - зараста
уз - прыстаўка
нім - корань
а - суфікс
ец - канчатак
ца - постфікс
аснова - узніма ца
1. Расліннасцю - назоўнік.
2. Пачатковая форма - расліннасць.
3. Агульны, неадушаўлёны, абстрактны, зборны.
4. Жаночы род, 3 скланенне, адзіночны лік, творны склон.
5. У сказе з'яўляецца дапаўненнем.
У вершы "Беларуская песня" аўтар паказвае нам сваю любоў да свайго роднага краю.
У вершы, мы бачым, як аўтар апісвае прыроду роднага краю:
"Нават мёртвым я згадаю высокія зоркі,
Над ракою барвовай і цёмнай палёт скураная,
Белы ветразь на сініх азёрах, шырокіх і гордых,
І боры-акіяны, і неба - цвіценне льнов. ».
Аўтар параўноўвае свой родны край з квітнеючай грушай: "Ты - наш край. Ты - квітнеючая груша над дзедаўскім домам," і хоча нам даць зразумець, што на самой справе, наш край - гэта квітнеючы край. Ён расквітае і паказвае сваю вытанчаную прыгажосць, але толькі толькі ад чалавека залежыць, ці пабачыць гэты чалавек, такую прыгажосць! Калі б чалавек пачаў прыглядацца ў свой край, то ён бы пачаў заўважаць усю яго прыгажосць і вытанчанасць.
Уладзімір Караткевіч прымушае нас задумацца аб тым, каб мы па-іншаму пачалі ставіцца да свайго роднага краю, пачалі яго любіць і пачалі яго абараняць да апошняга ўздыху.
(Н)а (т)(р)а(в)е, (й*)я(к) а(г)е(н)(ь)(ч)ы(к)i, (р)у(ж)а(в)е(й*)ю(ц)(ь) (в)у(г)е(л)(ь)(ч)ы(к)i.
Антонiмы-вясялосць,радасць,шчасця.
Сiнонiмы-сум,самота,скруха,маркота,туга,журба.
<span>я стаў чэмпіёнам па скоках у ваду на бялоўскім <span>моры</span></span>
