Я брешу - словно клин тешу, а ты правду говоришь - будто плот городишь.
Чужое добро вылезет сквозь ребро.
Упрямая коза - волку на наживу.
На хитрость дай Бог мудрость.
У рыбака хоть мокрые бока, зато уха наваристая.
Вярховина , если не правильно сорян
Н. лисяня
Р. лисяни
Д. лисяне
В. лисяня
Т. лисянёй
М. аб лисяни
Нашы справы
У нашай вёсцы (ж.р., адз.л., М.скл.) я (займеннiк) сябраваў з Гануляй (ж.р., адз.л., Т.скл). Улетку яна(займеннiк)
часта прыходзіла да мяне (займеннiк). У руках (мн.л., М.скл.) дзяўчынка (ж.р., адз.л., Н.скл.) трымала вялікі кошык (м.р., адз.л., В.скл). Мы(займеннiк) беглі на агарод (м.р., адз.л., В.скл.) нарывалі
поўны кошык (м.р., адз.л., В.скл.) лебяды (ж.р., адз.л., Р.скл). Потым я(займеннiк) і Гануля (ж.р., адз.л., Н.скл.) неслі траву (ж.р., адз.л., В.скл.)
пражэрлiвым парасятам (мн.л., Д.скл).
Васіль Быкаў
"Сотнікаў<span>"
1) </span><span>Замковы зрэагаваў у час, стрэл зноў аглушыў, але гэты раз ён паспеў
адхінуцца і за пылам ад стрэлу ўбачыў — тое, што за секунду да таго было
танкам, хруснула, нібы шкарлупіна ад яйка, і ад нутранога магутнага
выбуху буйнымі часткамі разляцелася ў бакі.
2) </span><span>Рыбак, нібы замініраваную паласу, з зацятым страхам перабег тую
праклятую дарогу, так неспадзявана і не ў час выніклую перад імі, і тут
жа выразна адчуў, што зрабіў няўдала.
3) Ё</span><span>н выпусціў
запар тры камяні, немец, ухіляючыся, спехам страляў, Сотнікаў круціўся
доле, бы ўюн, — і ад куль і ад капытоў, на шчасце, яму пасаблялі бабкі, і
ён скакаў вакол іх, нібы заяц.
4) </span><span>Калі ў камеру вярнулі Рыбака, Сотнікаў, нібы труп, ціха ляжаў у забыцці, прыкрыты шынелкам.
5) </span>Бацькі, напэўна, не было ў ягонай каморцы, адкуль неслася звыклае
рознагалоссе двух дзесяткаў гадзіннікаў — нібы цвіркатанне конікаў у
лузе.
