"Зимовы дзень"
Добра, калі дзень зімой ясны і сонечны. Прачынаешся раніцай, а сонца б'е ў акно скрозь казачныя ледзяныя ўзоры на шкле. Па блакітным небе плывуць белыя воблачкі, як летам. Ды толькі зімовае сонца вісіць у вышыні і абсалютна не грэе. І неба не такая блакітнае, як улетку, а нашмат бялейшы.
Звычайна ў такі ясны зімовы дзень на вуліцы паскрыпвае дужы марозік. Выходзіш на вуліцу, каб ісці ў школу, ахінуўшыся па самы нос. Вакол усё бела-бела, проста вочы слепіць! Якраз апранаць чорныя акуляры!
У маим саду стаяла прыгожая вишенька. Были у яе смачныя чырвоныя ягады, якие вельми моцна любили и дарослыя и дзеци.
Сонейка ласкавае сагравае зямлю и усмихаецца усим яе жыхарам сваими яркими промнями.
Я вышла(ау) у сад и пасадзила за хатай невяликае дрэва. Гта была вишенька. Будзем мы цяпер разум з вишенкай расци и сябрами добрыми быць у жыцци!
<span>І. Бегчы науздагон, выцерці насуха, вывучыць на памяць, рабіць па- новаму, ісці паціху, злёгку стаміцца, рабіць як след, азірацца раз-пораз, схапіць на ляту, падзіцячы непасрэдна, замяло наглуха, запомніць на заўсёды, на дзіва прыгожы, па-летняму цёпла, паспець як раз на вячэру, бегчы без аглядкі, ліў безперастанку, напярэдадні свята, крыкнуў на хаду, палюбіў змалку, ляжала упоперак, павярнуў улева, бачыць далёка- далёка, па-мужчынску стрымана.
II. 1. Хмызняк паварочваў убок, нават тpoxi кудысьці назад. 2. Усе прыкметна спяшаліся, i, як Ляўчук неузабаве заўважыў, усе насустрач яму, некуды у бок вакзала. 8. Дым паволі папоўз угару. 4. Выехаць назад адразу не ўдалося: вагон маглі прычапіць назаўтра, дый то пад вечар. 5. Горы тут сыходзіліся ушчыльную. 6. На перадзе было цixa, недзе зводдаль па-начному прыцішана скрыпеў драч. 7. Васіль быў чалавек на дзіва ўраўнаважаны i па-вайсковаму спакойны. 8. Колькі б нам за жар-птушкаю услед нi ганяцца, а усе роўна прыблудзім назад у сяло. 9. Мяне лёгка было зачапіць бездай прычыны.</span><span> 10.3ранку неба было чыстае i яснае, яснасць стаяла доўга удзень, але пад вечар проста увачавідкі пачыналі пухнуць хмары. 11. Звярнуўшы набок, яна прыпыняецца якраз на той ручаіне. 12. Урэшце я паціху абагнаў Васіля. 13. Данік заплакаў не уголас, а па-мужчынску цixa.
III. Узiмкy рака іншая. Яе наглуха забівае снегам. Снег усюды. У гэтым белым свеце многа-многа цікавага. Зацішна ў рацэ, кожнаму звяру прытулак. Асцярожна прыходзілі уначы пажывіцца крушынай зайцы. Яны стаялі стаўпкамі, памалу грызлі кару.
Крыху у бок ад зайцавага следу лёг чоткі роўны след: лапа за лапу. Гэта пацixy падкрадвалася лісіца. Вось тут яна даволі доўга чакала, пакуль заяц неасцярожна падыдзе бліжэй.
Так сама мышыная сцежка дробных слядкоў нацянькі прашыла раку ад берага да берага. А збоку гэтага следу двайны след: тхор імкнуўся след у след за мышшу.</span>
Капел-корень
юш-суфикс
ык-окончание
Это первое слово
Синонимом для слова далягляды (перспективы) является такое слова, как магчымасць (возможность).
