1. Птушкам няма чаго было спяваць: набліжалася восень.
2. Кошкі грызуцца - мышам прывольле.
3. Ён адзначыў: у дзяўчыны прыгожая сукенка.
4. Клiкнуць хацелася — голас замёр.
5. Па рацэ кружыліся снежныя віхуры; яны зараджаліся нечакана, нібы змовіўшыся, беглі ў адзін бок і гэтак жа нечакана знікалі.
6. Будзе дожджык - будуць і грыбкі.
Ходз-корень
яць-суффикс(наверное)
нулевое окончание
Разам са снегам у нашай мясцовасцi з'явiлiся зiмовыя госцi-снягiры.Летам яны жывуць на поуначы.Iх можна убачыць на лясной палянцы,у парку ,на бульвары,на бярозе каля хаты.Вось птушкi сядзяць на галiнцы яблынi у садзе.Круглыя,красныя,быццам яблыкi.
Ая Радзіма — Беларусь. Гэта краіна адна з самых прыгажэйшых у свеце. Беларусь размешчана ў лясной зоне. Лясы займаюць вялікую частку маёй краіны. А колькі ў Беларусі рэк і азёр! Болын за ўсё іх у паўночнай частцы. На поўдні маёй краіны размяшчаюцца балоты. Разнастайны раслінны і жывёльны свет нашай краіны ўражвае сваёй прыгажосцю і непаўторнасцю. У нас жыве птушка, якая з'яўляецца сімвалам Беларусі. Гэта — бусел. Нашу краіну так і называюць «зямля пад белымі крыламі».
Прыгажосць роднай зямлі, непаўторнасць яе прыроды неаднаразова алісваліся нашымі пісьменнікамі: Я.Купалам, Я.Коласам, У.Караткевічам, Н.Гілевічам, Р.Барадуліным і іншымі. У.Караткевіч у вершы «Бацькаўшчына» з гонарам апісвае сваю радзіму, нашу Беларусь. Р.Барадулін у вершы «Ад сівых гадоў...» апявае прыроду нашай краіны, захапляецца яе краявідамі, мовай.
<span> Я вельмі люблю сваю краіну, ганаруся тым, што я — беларус.</span>
Усе
віды мастацтва паказваюць жыццё праз вобразы-ўражанні, перажыванні, пачуцці, у якіх выяўляецца стаўленне
чалавека да розных з'яў жыцця, іх ацэнка.<span><span>Аднак сродкі, якія выкарыстоўваюцца
ў розных відах мастацтва, таксама розныя. У адным выпадку гэта гук,мелодыя (музыка),
у іншым — фарбы, лініі (малюнак, жывапіс), у трэцім — рытмічныя
або пластычныя рухі цела (танец) і г.д.</span></span>