Лесок,лесной,лесочек
:-):-):-):-):-)
Хлопчык прыйшоў наведаць сябра, якога паклалі ў шпіталь.
-Прывітанне! Як доўга я цябе не бачыў! У цябе ўсе добра?
-Вітаю! Я вельмі рады, што ты прыйшоў да мяне. Зараз мне ўжо лепей, але нага ўсе яшчэ баліць.
-Я павінен быў цябе наведаць, бо ты мой лепшы сябар. Табе тут не сумна?
-Часам бывае сумна, але ў асноўным я ведаю, чым займацца.
-А чым ты займаешся?
-Слухаю музыку, чытаю, а часам размаўляю з новымі людзьмі, з якімі я тут пазнаеміўся. Гэта вельмі цікава. Яны распавядаюць пра свае жыцце, а я пра свае. У наступны раз, калі яны прыйдуць, я папрашу ў іх нумары тэлефонаў, каб тэлефанаваць ім, калі мяне выпішуць са шпіталя.
-Шмат сяброў - гэта вельмі добра! Заўседы знойдзеш чалавека, які зможа табе дапамагчы. Дарэчы, калі ў цябе шмат сяброў, гэта значыць, што ты вельмі добры чалавек і з табою прыемна размаўляць.
-Ты сапраўды так думаеш?
-Вядома! З табой заўседы можна пагутарыць і распавесці нешта. А яшчэ ты вельмі добры і вяселы. Вось чаму людзям падабаецца мець з табой зносіны. Я рады, што табе тут не сумна.
-Але, колькі б сяброў у мяне б не было, я заўседы буду прыходзіць менавіта да цябе, калі мне дрэнна. Ты можаш падтрымаць і ўзбадзерыць.
-Дзякуй. Табе зараз трэба паспаць?
-Так. Шкада, што табе трэба сыходзіць.
-Праз некалькі дзен я зноў цябе наведаю!
-Добра, буду чакаць!
-Да сустрэчы!
-Пакуль!
Сачыненне-апісанне восеньскага лесу
Восенню дрэвы ў лесе рыхтуюць сабе сапраўды святочны, маляўнічае адзенне. Яны быццам ўрачыста праводзяць лета. Ярка-жоўты, цытрынавы, барвовы, вішнёвы - якія толькі колеру не цешаць вока таго, хто ідзе лесам восенню. А некаторыя дрэвы і кусты доўга-доўга застаюцца проста зялёнымі, быццам яны вырашылі падоўжыць лета і ігнараваць восень.
Мы з бацькамі таксама пабывалі ў восеньскім лесе, каб адпачыць, пагутарыць з прыродай, а таксама паглядзець, ці ёсць ужо грыбы.
Свяціла яркае сонейка. Здавалася, што суха, але незадоўга да гэтага прайшоў восеньскі дожджык. Таму апалае лісце пад нагамі ўвабрала ўсю ваду. Я разварушыў яго, а яно мокрае, ніткі. Такім вільготным асяроддзі добра растуць грыбы: масляты, апенькі, сыраежкі, баравікі, лісічкі, грузды.
Аказалася, што мы прыехалі занадта рана: грыбы не паспелі яшчэ прадзяўбуцца пасля дажджу. Аднак мы збіралі іншыя дзікія дары прыроды: лясныя арэхі і ярка-чырвоную шыпшыннік. Яна расце ў лесе на палянках. Зімой мы будзем піць карысны і смачны чай з шыпшынніка.
На паляне, дзе мы адпачывалі, грэла сонца. Але ў гушчы ўжо па-асенняму халаднавата. Ужо прыціхлі птушкі схаваліся казюлькі. Я бачыў толькі дзікіх вос, якія елі пераспелыя гнілыя дзікія грушы, што валяліся ў траве. Адкуль толькі ўзяліся гэтыя восы? Мабыць, у іх у лесе гняздо.
А яшчэ надакучлівыя павукі запляла павуціннем усе праходы ў лесе. Яны лёталі на сваіх тонкіх павуцінках, якія раз-пораз прыставалі да майго твару.
Хутка пойдуць зацяжныя дажджы, агаляючы галіны дрэў. Тым больш хочацца цяпер атрымліваць асалоду ад добрай восеньскай надвор'ем і прыгажосцю рознакаляровага лесу.
Их нет здесь что то не то