Наблюдаешь за этим танцем и чувствуешь какое-то чудо! И вдруг снова показалось солнышко. Все одел белый мрак, непроницаемый, как мрак самой темной осенней ночи! Все слилось, все смешалось земля, воздух, небо превратились в пучину кипящего снежного праха, который слепил глаза, занимал дыханье, ревел, свистел, выл, стонал, бил, трепал, вертел со всех сторон, сверху и снизу обвивался, как змей, и душил все, что ему ни попадалось. Как же интересно за ними наблюдать! И почему говорят, что снова начинается снегопад.
Русская зима - это самое спокойное и тихое время года, когда вся природа спит, укрывшись белым одеялом мягкого снега. Непоседливый ветер, налетев на них, замер от восторга на месте. Зимний мороз на окнах рисует свои красивые узоры, на крышах появляются бахрома сосулек. Все живо, все ярко в преобразившейся природе, все полно бодрящей свежести.
Зось - корань
к - суфікс
а - канчатак
аснова - зоськ
брац - корань
ік - суфікс
у - канчатак
аснова - брацік
антось - корань
к - суфікс
у - канчатак
аснова - антоськ
калас - корань
к - суфікс
і - канчатак
аснова - каласк
прам - корань
ень - суфікс
чык - суфікс
нулявы канчатак
аснова - праменьчык
струмень - корань
чык - суфікс
нулявы канчатак
аснова - струменьчык
сонц - корань
ам - канчатак
аснова - сонц
Ответ:
Ответ находится в прикреплённом файле
Объяснение:
Счастье это то к чему стремится каждый человек на земле но оно добивается только если ты помогаешь другим и это приносит тебе радость
У мяне ёсць дакладная сяброўка з прыгожым імем Алена. Яна невысокая на рост, каравокая, чарнабровая. На белым твары ледзь прыкметныя вяснушкі. Вялікія карыя вочы апраўленыя доўгімі пушыстымі вейкамі. З вуснаў ніколі не сыходзіць вясёлая ўсмешка. Калі яна смяецца, яе трохі кірпаносенькая, жывенькая нос смешна зморшчваецца. Яна вельмі ахайная: сукеначка на ёй выглажены, у партфелі заўсёды ўсё акуратна складзена. Алена - шчырая сяброўка. Паміж намі ніколі няма сакрэтаў. Ўдваіх мы чытаем кніжкі, ходзім у бібліятэку, рыхтуем хатнія задачы. Калі я хварэю, яна заўсёды прыходзіць да мяне пасля ўрокаў, распавядае пра школу, пра свае прыгоды. Але найцікавае яна распавядае аб новых прачытаных кніжках. Тады ў яе вачах ўспыхвае якой-небудзь дзіўны агеньчык. І хочацца слухаць яе, слухаць без канца. Алена не цураецца працы і, толькі што прыйдзе дадому са школы, адразу прыбірае ў пакоі. Я вельмі люблю сваю сяброўку за яе чуласць, добразычлівасць, душэўную чысціню