Васіль Быкаў "<span>Балота"
1. </span><span>Грушка была маладая, нізкарослая і бухматая на сонечным прыволлі, калючае яе сучча абвісала да самага долу і добра затуляла чалавека.
2. </span><span>З закапцелага коміна крайняе хаты віўся ўгару слабы дымок, гатаваўся сняданак.
3. </span><span>Сонца ўжо даволі высока паднялося ў небе і няблага прыгравала ягоныя плечы, штаны ззаду і боты памалу падсыхалі пасля начнога купання ў балоце.
4. </span><span>I праўда, за парослым альшынамі раўком, відаць было, пасвіўся невялічкі статак – некалькі кароў хадзілі па сенажаці, збоч сноўдала жаночая постаць.
5. </span><span>Косця тым ранкам устаў рана, пабудзіла маці, – падышла радоўка на пасту.</span>
У жыцці чалавека часта падсцерагае бяда, але калі звяртацца да Бога, ісці ў царкву, то адразу становіцца лягчэй.
Есць выпадкі, калі па малітвах людзі вылечваліся.
Бог – гэта дабро, а ў казках Георгія Марчука заўсёды добрыя сілы перамагаюць зло.
Ганначка ў казцы “ Чужое багацце” заўсёды паўтарала словы малітвы, якую перадала ёй маці, таму ўсе нягоды яна перамагла.
Прыморскі - мора (прыстаўка пры, суфікс ск)
настольны - стол (прыстаўка на, суфікс н)
бязмежны - мяжа (прыстаўка бяз, суфікс н)
пералесак - лес (прыстаўка пера, суфікс ак)
прыбярэжны - бераг (прыстаўка пры, суфікс н)
зрэдку - рэдкі (прыстаўка з, суфікс у)
"Каласы пад сярпом тваім" - мая настольная кніга.
Перад намі раскінулася бязмежнае поле.
Зрэдку я езжу ў родны горад да сваіх бацькоў.
за - прыстаўка
раст - корань
а - суфікс
е - канчатак
аснова - зараста
уз - прыстаўка
нім - корань
а - суфікс
ец - канчатак
ца - постфікс
аснова - узніма ца
1. Расліннасцю - назоўнік.
2. Пачатковая форма - расліннасць.
3. Агульны, неадушаўлёны, абстрактны, зборны.
4. Жаночы род, 3 скланенне, адзіночны лік, творны склон.
5. У сказе з'яўляецца дапаўненнем.
У лясным подсціле, сярод арганічных рэшткаў імхоў, лішайнікаў і грыбоў, якія раскладаюцца, жывуць насякомыя, кляшчы, павукі.
