1.Вяселы клоун смяшыу гледачоу. 2.Скончыуся першы раунд. 3.Баксер адправiу супернiка у накаут. 4.Дасведчаны скаут дапамог сваей камандзе. 5.Я працую дома,з дапамогай ноутбука.
Ответ:
Рака цякла ціха і спакойна. Была яна вельмі доўгай і старой. Цякла яна праз палі, лясы і аднойчы сустрэлася з гарой. Стала рэчка перад гарой і не можа цеч далей. І стала яна вымаваць у гары сябе дарогу каб цеч далей. Алеж гара не паддаецца. Гара гэта вельмі старая, ў ёй золата і срэбра захоўваецца і не можа рака размыць яго. І тагда каля гары сабралося вельмі многа вады. Выйшла рачулка з сваіх берагоў і абагнала гору
Не май сто рублёў а май сто сяброў
Зіма амаль заўсёды прыходзіць раптоўна. Ціха і ўрачыста. Усё ў прыродзе замірае ў прадчуванні яе прыходу. Зямля, растузаная восеньскімі халоднымі дажджамі, начамі замярзае ледзяной скарынкай, ператвараючыся ў суцэльную непраходную золь. І здаецца, што цяжкім чорным хмарам канца не будзе, і ніколі ўжо не адступіць глейкая шэрая моразь. Але нешта мяняецца, становіцца яшчэ больш цямнее, паветра згушчаецца наэлектрызаваным прадчуваннем. Вось менавіта тады, калі напружанне дасягае невядомай мяжы, прыходзіць зіма. Замест дажджавых кропель свінцовыя хмары пачынаюць губляць снег. Спачатку рэдкія, нясмелыя сняжынкі ласкава кладуцца на зямлю. Паступова сняжынак становіцца больш, ім становіцца цесна, яны зліпаюцца ў шматкі, а хмары, моўчкі, з надзелены спяшаюцца абсыпацца на зямлю снегам. Зямля хутка пакрываецца тоўстай пухнатай коўдрай. Усе тоне ў белізне — і зямля, і неба. І, здаецца, што прырода уздыхае з палёгкай — зіма прыйшла ! І здараецца цуд ! Празь дзірку ў схуднелай хмары прарываецца сонечны прамень! Яркі, магутны, пераможна-радасны! І ўсё выбухае мірыядамі іскрыстых
З'есци- з (приставка), пад'есци-пад (приставка), ад'езд-ад (приставка), з'езд -з (приставка), пад'ехаць-пад (приставка)