Дзейник это подлежащее,
выказник это сказуемое.
Мой родны край, дарагое сэрцу месца, дзе я ведаю кожны куст, кожнае дрэўца! Мой родны край - найпрыгажэйшы ў свеце, дзе з кожным вулічным сабакам мы гаворым на адной мове. Тут усё мне роднае, усё зразумелае, усё звязана з маёй душой. Я тут нарадзіўся, пачаў хадзіць і гаварыць, дзівіцца навакольнаму свету і спазнаваць яго. Тут мае родныя, мая сям'я, тут гучыць родная мова. І я з радасцю адчуваю сябе гаспадаром гэтай зямлі, любуюся ёю і ганаруся. Цудоўная прырода майго краю, духмяныя густыя лясы, блакітныя азёры, шырокія палі, празрыстыя рэчкі ўражваюць ў любую пару года. Пахі свежага хлеба, чабора, маладога бярозавага бору - мае любімыя, яны заўсёды супакойваюць мяне, напаўняюць душу беспадстаўным шчасцем і лёгкасцю. Як і сябры з самага дзяцінства, вобразы роднай зямлі заўсёды са мной у маёй душы. Калі падарожнічаю ў іншыя краіны, не магу знайсці нічога падобнага майму краю. Упэўнены, што вобраз радзімы дараг<span>і</span> кожнаму чалавеку, але таксама ведаю, што іншага такога краю, як родная гасцінная Беларусь, у свеце няма.
Ведайце – чалавек заўсёды мае <span>сілы на пераадоленне жыццёвых цяжкасцей
</span><span>Нездарма ў народзе кажуць – рэкі прыцягваюць дождж
</span>Раніца першага верасня вы<span>далася хмурная і халодная – уначы ішоў дождж
</span>Адспявала лета песні, усе сабрала каласы – <span>пад сасонкамі, на ўзлессі, расцвітаюць верасы
</span>У народзе пра гэты <span>перыяд гавораць больш вобразна – дзіця гудзе</span>
Раніцай мы прачнуліся рана. Хутка паснедаўшы і цяпло апрануўшыся, мы паехалі ў лес за грыбамі. Сёння я грыбнік. І вось мы ў лесе. Я хутка знайшоў паляну на якой расли вялікія грыбы і маленькіх грыбочкі. Грыбы трэба зрэзаць акуратна, каб не пашкодзіць грыбніцу. Сабраўшы поўныя кошыка грыбоў, мы вярнуліся дадому. Ах, які-ж смачны быў грыбны суп.
Симфония - <span>большое музыкальное произведение</span>