У старым вясковым парку расло шмат дуплаватых дрэу. Iх аблюбавала вялiкая савiная сям'я. Хороша жылося птушкам. Хапала iм корму у садах i на падворках. Людзi не крыудзiлi птушак. Яны радавалiся знiкненню шкодникау на агародах, у садах.
По-казахски сделай, уважаемому гостит, народа Каз еды отдельно локализации облика, которая предлагает, главный -. Гостю, блюдо и притягивать - большое искусство. Облик блюдо гость соответствовать лет дережесі нужно. Облик человека, лет, участие гостя родственности смотря твой зажиточный каждого мушесінің тому подходящая локализация. Сойтіп гости, табақөтабақ протягивается мясо.<span>
</span>
Віецца(што?) дарожка, не ступіць (з чаго?) з дарожкі, засцілаюць (што?) дарожку, ходзіш (па чым?) па дарожчы, схіляюцца (над чым?) над дарожкай.
Над лесам узняуся вецер. над им насунулася хмара. чераз некольки хвилин блиснула маланка. потым загрымеу гром. и пайшоу дождж.
Дзень становіцца ўсё даўжэйшым, а ноч - усё карацейшай. Ўстаеш раніцай - ужо светла. Вяртаешся ўвечары дадому - таксама светла. Зіма канчаткова не саступае са сваіх пазіцый, таму на вуліцы то цяплее, то халадае. Паўднёвы вецер прыносіць з сабою аблокі, а паўночны - цёмныя хмары. Уначы холадна, таму лёд, які за дзень падтайвае, за ноч зноў падмярзае. Ідзеш - і лядок пацешна храбусціць пад нагамі. Але апоўдні гэта ўжо не лёд, а вада. Я люблю вясну такой, якая яна ёсць: і яснай, і хмурнай.