Мен онда өлең тындаймын,кітап оқимын,компьютер ойнаймын.Удачи!
Қазақстанда тұратын басқа ұлт өкілдерінің өз тілдерін сақтауына, дамытуына жасалып жатқан қамқорлық баршылық, бұл – жақсы. Менің қанағаттанбаушылығым қазақ тіліне, мемлекеттік тілге байланысты. Жалпы, біздегі тіл мәселесі дегенде, әңгіме тек қазақ тілі туралы болуы керек қой.
<span>Тілші ғалымдардың айтуына қарағанда, жыл сайын дүние жүзінде шамамен 25 тіл жойылады екен. Әрине, қазақ тіліне ондай қауіп әзірге төніп тұрған жоқ. Сондай-ақ бір миллион адам сөйлейтін тіл өлмейді дейтін тағы бір пікір бар. Бірақ, солай екен деп қол қусырып немесе көпірме сөзді малданып отыра беруге болмайды. </span>
<span>Мемлекеттік тілдің қолдану аясын кеңейту тұрғысында айтсақ, бұл жерде алдымен намыс жетпейді, жеті атасынан бері қазақ болып келе жатқандардың, Қазақстанды мекен етушілердің қазақша білмеуі – сол намыссыздықтан. Ал мемлекетке қызмет ететін, қызмет етуге тиіс қызметкерлер мен шенеуніктердің сол мемлекеттің тілін білмеуі – ниеттің жоқтығынан. Президент “Ана тілі” газетінде айтты ғой, мына әкімқаралар мен министрлер сол айтылғандарды асыра орындамаса да, жетеғабыл етсінші. Жетіп жатыр.</span>
Мен өз отанымды жақсы көремін.Ол əдемі.
Менин ен суйикти ертегим "Кызыл калпак" . Ол ертегиде ен биринши кейипкер кызыл калпак киип алган кыз болады. Ол ажесине конакка бара жатканда, онын артынан каскыр куып, ажесинин уйине барды . Ол ажесин шкафтын ишине тыгып койды да, онын киимин киип алады. Маган ертегиде осы жери унап калды.
Әкем менің бойы ұзын,кыр мұрынды адам.Анам менің орта бойлы,шашы ұзын,ақ түсті сұлу жан
