Қазақтың ұлттық аспаптарынын түрлері : домбыра , қобыз , сырнай , шаң қобыз , саз сырнай , жетіген .
2 . Етістіктің шақтары - Қимыл мен әрекеттің жүзеге асу кезеңін білдіру етістік шағы деп аталады .
Етістіктің шақтары
/ | \
өткен шақ. осы шақ. келер шақ
Етістіктің өткен шағы
/ | \
жедел өткен шақ. бұрынғы өткен. ауыспалы
шақ. өткен шақ
Атау с--көктем,қыс, жаз,кұз
ілік с--көктемнің, қыстың ,жаздың, күздің
барыс с--көктемге, қысқа, жазға,күзге
табыс с--көктемді,қысты. жазды, күзді.
жатыс с--көктемде, қыста,жазда, күзде.
шығыс с--көктемнен, қыстан, жаздан, күзден
көмектес с--көктеммен, қыспен, жазбен,күзбен.
<span>Қара бием қалт етті,
Қабырғасы жалт етті.
/Шалғы/.</span><span>Алдын ойпар,
Жанын жайпар.
Шалғы.</span><span>Өзі бүкір,
Бүтін қырды таусады,
Қырдан қайтып,
Үйде бір жыл жатады.
Орақ.</span><span>Көк өгізім көл жапырып бара жатыр.
Орақ.</span><span>Тісі көп, аузы жоқ.
Ара.</span><span>Басы жоқ, екі беті, тісі бар,
Қақ бөлер бөренені күші бар.
<span>Ара</span></span>
Бұл кім? Дина саған кім? Ол нешінші сыныпта оқиды? Дина не жақсы көреді? Сен қарындасыңды қайда апарасын?
Барыс (лат. Uncia uncia) Орталық Азиядағы тауларда, Солтүстік Үндістан, Пәкістан, Байкал, Тибет өңірлерін мекендейтін мысық. Сирек, таралу аймағы тарылып, саны кемуде. Тянь-Шань, Тарбағатай, Сауыр мен Алтайдың биік жоталарында таралған; таулардың альпі және субальпі белдеулерінде құзды, жартасты жерлерді мекендейді. Қазақстанда жалпы саны - 200 бастан аспайды; санының кемуінің негізгі себептері - қасақылық және негізгі қоректік объектілер (таутеке, арқар, елік) санының азаюы. 1976 және 1985 жылдары барыстар Алматы хайуанаттар бағында өсіп-өнген. Ақсу-Жабағылы, Алматы және Марқакөл қорықтарында және үш қорықшаларда қорғалады. Жоңғар қорығын ұйымдастырып, қазіргі бар қорықшаларда қорғау жұмыстарын жақсарту қажет.
Көп түркі және көшпенді елдер үшін, барыс ұлттық таңба. Алматы қаласының қалатаңбасында - барыс, Татарстан республикасының елтаңбасында - қанатты барыс.
Барыс, ірбіс - мысық тұқымдасына жататын жыртқыш аң. Дене тұрқы 125 - 135 см, биіктігі 60 см (шоқтығынан алғанда), құйрығы 90 - 100 см, салмағы отыз - қырық килограмдай. Түсі көк сұр, теңбіл шұбар, сақина тәрізді дөңгелек қара дақтары бар, жүні ұзын әрі қалың. Қазақстан мен Орталық Азияның биік тауларында (2000 м-ден астам) кездеседі. Оның ең көп жүретін жері - басын мәңгі қар басқан тасты тік беткейлер мен қиялар. Қыста қар қалың түскенде, барыс таудың орманды белдеуіне дейін төменге түседі. Барыс тұяқты жануарларды, әсіресе, арқарды, тау текені, тау ешкілерін, еліктерді, ал құстардан ұлар мен кекіліктерді ұстап жейді. Қорегін негізінен іңірде немесе түнде аулайды. Қазақстандағы барыстың саны жүз сексен - екі жүздей. Олар негізінен Ақсу-Жабағылы, Алматы, Марқакөл қорықтары мен Алматы, Лепсі, Тоқты қорықшаларында мекендейді. Аулауға тыйым салынған, санының азайып кетуіне байланысты халықаралық және ұлттық «Қызыл кітапқа» (1996) енгізілген. Қазақ ежелден барыстың тектілігін, батылдығын, айлалылығын пір тұтқан. Дәстүрлі жыл санауымыздың үшінші жылы Барыс жылы. Барыс Алматы, Астана қалаларының төлтаңбаларында бейнеленген.
