Прыйдзе- адзиночны лик
змаукаюць-множны лик
свециць-адзиночны лик
дагарае-адзиночны лик
зникаюць-множны лик
зихациць-адзиночны лик
Я прыйшоў дадому пасля вясёлага дня ў школе. Пераапрануўся, паклаў свой партфель ля тумбачкі і лёг спаць. І тут я чую чыё-то спевы. Я спачатку падумаў, што мне пачулася. Але яно ўсё гучала і гучала прыгожымі рознакаляровымі гукамі. І паглядзеў у акно, і здзівіўся: Гэта ж зоркі спяваюць! Зараз зразумела, чаму так прыгожа ... Пасля гэтага, я ўвесь сдела дзень думаў толькі аб зорках і аб іх песнях.
Нияки .
Так как зябряня ясно мае, тем более все есть правило
Ответ:
Радзіма - гэта святое, шануй , беражы яе. Толькі яна будзе тваёй заставацца ўсё жыццё.
Любоў да Радзімы , гэта не проста словы, гэта пачуцці. Дзе бы ты не быў, ты будзеш сумаваць па родных прасторах, палях, гарадах. Якой бы не была твая радзіма, яна адна, любіць яе трэба любую. Яна цярпела вайну, гром і маланку, каб ты быў здесь.
Я разумею любоў да Радзімы, як нешта добрае, роднае, тое што я ніколі не забуду.
Объяснение:
Сочинения пишу хорошо, но это мне не очень понравилось, но хоть что-то.
Хлопчык сарваў (адз.л., м.р.) з дрэва чырвоны яблык. Матуля пазвала (адз.л., ж.р.) дзяцей абедаць. Дзiця добра спала ( адз.л., н.р.) ноч. Па возеры плылi (мн.л.) прыгожыя лебедзi. Дзяўчынка чытала (адз.л., ж.р.) сяброўцы цiкавую кнiжку. Вучнi правiльна рашылi (мн.л.) ўсе задачы.