Прырода - гэта натуральнае асяроддзе пражывання чалавека. І натуральна, што яму неабходна клапаціцца пра яе, пастаянна падтрымліваць яе, берагчы і захоўваць. У старажытныя часы людзі больш трапятліва і беражліва ставіліся да таго, што іх атачала. Многія культы, абрады і рытуалы сівой даўніны спрыялі таму, каб чалавек знаходзіўся ў гармоніі з прыродай. Аднак цяпер ад мінулай павагі да навакольнага свету не засталося і следу.
Сёння актыўна ажыццяўляецца выкарыстанне прыродных рэсурсаў, атмасфера неміласэрдна забруджваецца, ставячы пад сумнеў існаванне чалавека як выгляду. Што ж з намі адбываецца і як чалавецтва дайшло да такога стаўлення да прыроды? Гэта вельмі складанае пытанне, на які няма пакуль адназначнага адказу. Большасць людзей сыходзяцца на тым, што прычыны гэтай з'явы ляжаць у самым свядомасці чалавека, у яго спажывецкім сьветапоглядзе, якое выкладзена ў кароткай, але ёмістай фразе: «Бяры ад жыцця ўсё". У выніку атрымліваецца, што чалавек стаў на шлях адкрытага і нічым не прыкрывайце рабавання прыродных здабыткаў, і паступова губляе сваё чалавечае аблічча.
Калі так пойдзе і далей, то чалавецтва ў недалёкай будучыні чакае немінучая фізічная дэградацыя, і як прычына яе - дэградацыя духоўна-маральная. Гэта прывядзе да бясслаўнага канца ўсёй чалавечай цывілізацыі. Аднак канец яе будзе не ў зеніце славы, а хутчэй следствам страты чалавечнасці большасцю яе прадстаўнікоў.
Каб гэтага не здарылася, неабходна кожнаму з людзей зразумець сваё месца ў жыцці і ўсвядоміць, што толькі ў адзінстве з прыродай можна захаваць сябе і ўвесь род чалавечы ад духоўнай дэградацыі і немінучай гібелі.
"Зимовы дзень"
Добра, калі дзень зімой ясны і сонечны. Прачынаешся раніцай, а сонца б'е ў акно скрозь казачныя ледзяныя ўзоры на шкле. Па блакітным небе плывуць белыя воблачкі, як летам. Ды толькі зімовае сонца вісіць у вышыні і абсалютна не грэе. І неба не такая блакітнае, як улетку, а нашмат бялейшы.
Звычайна ў такі ясны зімовы дзень на вуліцы паскрыпвае дужы марозік. Выходзіш на вуліцу, каб ісці ў школу, ахінуўшыся па самы нос. Вакол усё бела-бела, проста вочы слепіць! Якраз апранаць чорныя акуляры!
Прыгожа, утульна - гэта прыслоўе. Гэтыя словы адказваюць на пытанні - як?
Прыслоўе<span> - гэта самастойная нязменная часціна мовы, якая абазначае прымету дзеяння ці стану, прымету якасці або прадмета і адказвае на пытанні «Як?», «Дзе?», «Куды?», «Адкуль?», «Калі?», «З якой мэтай?» і іншыя.</span>
А-Бу-Джен-ня. По моему так
Якуб колас,пятрусь бровка,м багданович,м танк.п
