Да, гэта фантастычны аповед !
Тамушта тут есць гаворки пра космас, напрыклад возера у лесе было вельми пахожа на космас.
Таксама хаты цывилизацыи якая жыла у чорным возеры вельми фантастычныя, а такой цывилизации не можа быць.
Ну и апошни прыклад - гэта сам серабрысты листик. Ен вельми походзиць на нейкую тэхналогию из будучыни. Усе гэтыя прыклады даюць нам паняць, што гэта Фантастычны твор
Янка Купала (Іван Дамінікавіч Луцэвіч) нарадзіўся ў сям’і малазямельнага арандатара ў ноч на 7 ліпеня 1882 г., недалёка ад Мінска, у фальварку Вязынка. Нараджэнне яго супадала са старажытным народным святам Купалле, назву якога паэт узяў у якасці псеўданіма. Дзіцячыя і юнацкія гады прайшлі ў вандроўках.Пасля смерці бацькі (1902 г.) Янка Купала працаваў вандроўным настаўнікам, пісарам у судовага следчага, малодшым прыказчыкам на Сенненшчыне, практыкантам і памочнікам вінакура на броварах у маёнтку.У 1908 г. паэт прыехаў у Вільню, дзе працаваў бібліятэкарам у прыватнай бібліятэцы “Веды” Б. Даніловіча і супрацоўнічаў у газеце “Наша ніва”.З 1909 г. на працягу чатырох гадоў, вучыўся на агульнаадукацыйных курсахА. Чарняева ў Пецярбургу. Пасля заканчэння вучобы вярнуўся ў Вільню, дзе працаваў сакратаром у “Беларускім выдавецкім таварыстве”, а пазней – адказным рэдактарам “Нашай нівы”.<span>Літаратурная творчасць Я. Купалы пачалася ў пачатку ХХ ст. Першыя вершы напісаў на польскай мове. У 1905 г. у мінскай газеце “Северо-западный край” быў надрукаваны верш “Мужык”. Гэта маналог селяніна-працаўніка, яго слова, яго голас.</span>
Сёлета амаль кожны дзень ішлі дажджы. Тата не ведаў як пачынаць работу. Трэба ж было новы дом будаваць, а тут гэта бяда."Нічога,-у адзін з такіх дзен пачаў ен,- калі-небудзь да закончыцца".Але радасці мне гэта б не прынесла. Ну закончыцца, што з таго? Вады на двары будзе-не пройдзешь.Трэба дажыдацца пакуль добра сонейка прыгрэе.Ажно сумна ад такога лета.Ні сонейка, ні на двары пабегаць-адна забота:выйшаў,паглядзеў, ідзе той дождж ці не, і зноў да хаты.
Цячэ рака праз шум травы, праз паплавы памиж палеу(у-галоснае на канцы) и мурагоу (у-галоснае на канцы).
1. Гэта былоці не той ноччу, <em>калі</em> азарылі нябесы чыесьці сэрца.
2. Ды жыцця не спыняць, не скуюць марозы,<em> </em><em>хоць</em> зямлю пакрые тоўстай коўдрай снег.
3. <em>Каб</em> на хмель не мароз, ен бы тын перарос.
4. Праз вокны нашага лагера было чуваць,<em /><em>як</em> безупынна сакаталі конікі.
<u><em>!!!ВЫДЕЛЕННЫЕ ЭТО ЗЛУЧНИКИ ИЛИ ЗЛУЧАЛЬНЫЕ СЛОВА!!!</em></u>