Каханне.. Якое гэта добрае пачуцце!.. Як шмат выказана у гэтым слове! Таксама и Багданович писау у санеце, вызвышау гэтае пачуцце! Але пачатак твора здзиуляе. Гэта аписанне тых мясцин, у яких недзе жыу! Як жа гэта усе узвышаецца. Але, гэтыя месцы дауно забытыя.. <span>Усё ў пылу.. Мабыць, аутар и забыу тыя пачуцци, аднак жа мы даведалися аб имени! ВЕРАНИКА!! На гэтай липе.. Тэтае выразанае имя на дрэве, як и на сэрцы аутара! Кали ты усе гэта бачыу. И яму тады здавалася, што гэта назауседы, каб гэта дрэва расло, якое парауноуваецца з любоую. Аутар паказвае свае пачуцци да сваей каханай праз прыроду, гэта не выпадкова... Як жа цудоуна адчуваць гэта! </span>
Князь быу вельми грозны и без чалавечны, Усе яго Баялися Пра яго шла дурная слава
Школ-корень,н-суффикс, ы-окончание
Чыст-корень,а -окончание
С-приставка,пяв-корень,А и Ц -суффиксы,нулевое окончание
Рэжысёр-корень
ЛимОн КАша МалакО и учись получше
Стаяла жыта густой сцяной.
У паветры густым роем кружылася жоутае лiсце .
Мяккай пушыстай коудрай ляжыць снег.
Ад балата цягне сырасцю.