Майго лепшага сябра клічуць Аляксей. Мы з ім разам займаемся футболам. Ён старэйшы за мяне на год. Але выглядае Лёша яшчэ старэйшым, таму што ён вельмі высокі. Ён вышэйшы за мяне на дзесяць сантыметраў. Акрамя таго, Лёша ходзіць у трэнажорную залу, таму ён даволі мускулісты. Ён вельмі моцны, і ў яго вялікія далоні з заўсёды акуратна абрэзанымі і чыстымі пазногцямі.
Лёша не прыгажун, але даволі сімпатычны. У яго твар з шырокімі скуламі, высокі лоб, які затуляе чуб. Вочы ў Лёшы карыя, шакаладнага колеру. Валасы ў яго цёмна-русыя, прамыя, кароткія. Валасы Лёша не ўкладвае, яны заўсёды ляжаць на яго галаве ў творчым беспарадку.
Лёша ўмее стыльна апранацца. Яго адзенне заўсёды адпавядае сітуацыі. Ён аднолькава добра ўмее выглядаць і ў касцюме, і ў джынсах. Ён вельмi акуратны і заўсёды пахне дарагім адэкалонам.
Ён вясёлы і прыязны, да ўсіх адносіцца добразычліва. З яго твару не сходзіць усмешка.
Дзякуючы сваёй сімпатычнай знешнасці і абаянню Лёша падабаецца людзям. Думаю, калі б вы з ім пазнаёміліся, ён бы і вам спадабаўся.
[ш э л э с т а м]-3сл.,8 зв г з з г г з з
У кожнага чалавек разныя веды пра сапрауднага сябра. У кожнага ен свой. Па-першае сапраудны сябар гэта чалавет, яки зауседы падтрымает я цяжкую хвилину, дапаможа у складаная ситуацыи. Не заусды сапраудны сябар гэта чалавек. Нездарма сабака лепшы сябар чалавека. Гэта верны друг, яки не прыдаст цябе николи за усе свае жыцця. Я усим жадаю мець лепшага сябара, яки николи не прыдаст
Вощеные или восковые дощечки,бумага.
Лепей у сваiх людзях з голаду памiраць, нiж у чужых людзях, золата збiраць.