Мен жазда әжеме және атама бардым.
Мен калам карандаш даптер
Ол устаз
Қыс басталды.даланы қалын қар басты.Балалар сырғанақ теуіп,зулатып жүр.Құмарлары қанғанша ойнады.Кенеттен қалың қардын ар жағынан ақ сақалды,алып денелі адам көрінді.Балалар оны кім екенін білу үшін қасына жақындады.Ол алыстан балалар үшін келген Аяз ата екен.Ол балаларға кәмпит,ойыншықтар сыйлап, жаңа жыл сыйлады
Уақыт
яа,әрине Адам өміріндегі теңдессіз, баға жетпес құндылықтарының бірі — уақыт. Өмірдің өзінің басы мен шегі бар, тумақ пен өлмек бар десек, сол екеуінің арасы — уақытпен өлшенген ғұмыр. Ғұмыр біреуге аз, біреуге көп берілетіні тағы бар. Бірақ, жазбам уақыт хақында болмақ.
Уақыттың қадірін оны жоғалтқан жақсы біледі, өміріндегі ыңғайлы сәттерін қолайлы пайдалана білмей, сан рет санын соққан жақсы ұғынады.
Уақыттың бағасын дұрыс анықтап, байыбын жете түсінген кешегі өткен көп ойшыл, дана, ғалым, кемеліне жеткен қанша жан ол туралы өз өсиеттерін айтып кеткен. Уақытты тиімді пайдалана білу өзгеріс-құбылысы әп сәтте-ақ түрленіп сала беретін осы заманда тіптен маңызы артқан. Өмір ағымынан қалыс қалмай, онымен бірге аяқ алып жүру үшін, карьерамыздың қамы үшін аз ұйықтап, көп шапқылауға да мәжбүрлі жайымыз бар. Өйткені "әр минут — ақша" немесе «уақыт — ол ақша» деген түсінік бар.
Адам - түбір (корень), зат есим
гершилик - журнак
ке - жалгау