Залацистая(ж.р., адз.лик,Н.с.) восень.
Дзень ярки (м.р., адз.лик, Н.с.).
Дзень сонечны (м.р., адз.лик, Н.с.).
Паветра вераснёускае (н.р., адз.лик, Н.с.).
Залатой (ж.р., адз.лик,Р.с.) восени.
Незабыунае (н.р., адз.лик, В.с.) уражанне.
Сасновым (м.р., адз.лик, М.с.) бары.
Густым (м.р., адз.лик, Т.с.) водарам.
Мне срать что меня забанят
План да апавядання “Цітаўкі”
Анатоля Кудраўца
<span>1. </span>Сяброўства з дзедам Агеем (экспазіцыя)
<span>2. </span>Хлопцы задумваюць абакрасці сад (завязка)
<span>3. </span>Кастусь вячэрае ў дзеда Агея (развіццё
дзеяння)
<span>4. </span>Дзед Агей абараняе сад (кульмінацыя)
<span>5. </span><span>Кастусю сорамна (развязка)</span>
<span>
</span>
<span>
</span>
Побач з домам маёй бабулі працякае звонкі ручаёк, які пачынаецца з крынічанькі і хутка бяжыць да рэчанькі. На яго дне ляжаць маленькія і вялікія каменьчыкі, праз якія ручаёк пераскоквае, як з парожка на парожак. Агінаючы вельмі вялікія камяні, ручаёк падзяляецца на маленькія струменьчыкі, а потым зноў збіраецца разам. Месцамі ручаёк разліваецца і становіцца настолькі спакойным, што на яго паверхні бачны толькі дробныя хвалькі, а на раслінах, якія схіляюцца да вады, сядзяць рознакаляровыя матылькі. Калі на небе няма хмарак, у такія месцы прыходзяць конікі, каб пабыць у цяньку і папіць чыстай вады. У дрэвах і кустах побач з ручаём шмат птушачак, якія звілі тут свае гняздзечкі. Часта з лесу да ручая прылятае зязюлька.
Объяснение:
ЗямлЯ, землянЫ, гОрад, гарадскI, дУб, дубнЯк, дзЕсяць, дзесЯты
