<span>Людзі ўсяго свету любяць спорт і гульні. Спорт ўмацоўвае людзей, трымае іх у форме, робіць больш арганізаванымі і дысцыплінаванымі. Некаторыя людзі займаюцца спортам дзеля здароўя, а некаторыя – прафесійна. Спорт – гэта культура цела, розуму, паводзін. У кожным горадзе шмат стадыенаў, спортплощадок, басейнаў, футбольных палеў. Практычна ўсе віды спорту папулярныя ў нашай краіне, але футбол, фігурнае катанне і тэніс карыстаюцца найбольшай папулярнасцю. Існуе шмат людзей, якім падабаецца бег трушком. Раніцай і ўвечар можна бачыць людзей, I якія бегаюць у парках, на стадыенах і нават на вуліцах. У кожнай школе вучні праводзяць шмат часу, займаючыся спортам. Перш за ўсе, у іх есць ўрокі фізкультуры. І пасля школы яны могуць трэніравацца ў розных спортклубах і секцыях, займаючыся рознымі відамі спорту. У нашай краіне шмат увагі надаецца прафесійнаму спорту. Кожны год праводзіцца шмат спартыўных спаборніцтваў, спартакіад і алімпіяд. Раз у чатыры гады ў розных краінах праводзяцца Алімпійскія гульні. Гэта вялікае спартыўнае спаборніцтва лепшых спартоўцаў свету. Што тычыцца мяне, я гуляю ў настольны тэніс (пінг-понг). Ен патрабуе рухомасці, жвавасці і шмат энергіі. Ен падтрымлівае чалавека ў добрай форме. Я гуляю ў тэніс пяць гадоў, але чым больш я гуляю, тым больш мне гэта падабаецца. Я выбіраю спорт, таму што вельмі люблю займацца спортам і лічу яго самым галоўным выбарам у сваім жыцці. Спорт-гэта рух, жыццё. Некаторыя лічаць, што спорт бескарыснае марнаванне часу. Я не разумею такіх людзей. Як можна жыць без спорту! Я не ўяўляю чалавека, які, не катаўся на каньках, ні разу не станавіўся на лыжы ці не гуляў у футбол. Спорт – гэта цудоўная рэч, гэта зносіны, новыя сябры. Бо падчас спаборніцтваў знаемішся са сваімі аднагодкамі. Спорт дапамагае быць вяселым, бадзерым і жыццярадасным. Спорт – гэта прыгажосць. Якое велізарнае задавальненне я атрымліваю ад лыжнай прагулкі або гульні ў футбол. Мая альтэрнатыва – гэта спорт, здаровы лад жыцця. Яны ствараюць добры бадзеры настрой арганізму. Спортам трэба займацца пастаянна. Неабходныя гімнастыка, прабежка, гульні ў футбол, валейбол, баскетбол. Катанне на каньках, санках, ровары, плаванне ў рацэ. Нават проста прагуляцца і пагуляць у снежкі зімой. Гэта таксама спорт. Хто займаецца спортам, заўседы вяселы, здаровы, менш схільны да хвароб.</span><span>Я вельмі люблю спорт, асабліва футбол. У нас у вёсцы, на ўскрайку лесу есць спортпляцоўка для футбола і валейбола. Летам мы гуляем на кожны дзень. Па вечарах збіраемся з хлопцамі, дзелімся на каманды і спаборнічаем. Днем купаемсяў рацэ. Зімой – катаемся з горкі на санках, ходзім на лыжах. З такіх маленькіх добрых перамог над сабой складаецца вялікі поспехі. І тады чалавек шчаслівы! Гэтую радасць адкрыцця для сябе я ўжо зрабіў. Я зусім не хварэю прастуднымі захворваннямі, таму, што спорт загартаваў мой арганізм. А калі дакладна абраць для сябе від спорту, які адпавядае тваім магчымасцям, навучыцца разумна, спалучаць заняткі спортам з вучобай, то перад табой могуць адкрыцца і алімпійскія вяршыні, заваяваныя выдатнымі спартсменамі нашай краіны.</span>
Шчасце і трасца-пераходныя свацці. Шчасце пераходам жыве. За дурным шчасце бяжыць. Са шчасцем добра і ў грыбы пайсці. Шчасце не конь-у аглоблі не запражэш і не паедзеш. Хто ў бядзе не быў,той шчасця не зведае.
Аднойчы, кали я яшчэ быу маленьким, тата падарыу мне кацяня. Ён быу шэраньки и вельми пухнаты. Ен адразу ж спадабауся мне. Я дау яму простую мянушку - Пушок. Прайшло шмат гадоу, и вось ужо Пушок вырас. Ен стау вялікім, але застауся такім жа пухнатым. Ен крыху нязграбны, таму у мяне з им адбылося шмат смешных гисторый.<em> (Дальше придумай какую-нить историю смешную про кота, так чтобы тупо побпольше написть, можно перевести какой-нить анекдот на бел мову и написать. ИМХО должно получиться норм)</em>. Кольки б разоу мой хатни гадаванец не рабиу розных спрау, пасля яких тата мяне лаяу, я усё роуня яго вельми люблю. и николи не забываю цудоуны выраз: "Мы у адказе за тых каго прыручыли"
З незабитага лиса шубы не шыюць. куляй патрапищ у аднаго. у дваих, а трапным словам - у тысячу. не за сваю справу не бярыся. не трэба ладзицьдзялянку. кали справа яшчэ не зроблена. Будзь спярша выслухачы, апасля апавядачым
Справа была ў канцы лютага.Прыйшла вясна да зімы,і кажы ей: -Усё Зіма зараз мая чарга людзей радаваць. Але Зіма нічога у адказ не сказала,і ўцякла.Вясна вельмі знервавалася,што зіма не дасць ёй уладу.А ў той час Зіма напустіла на зямлю пургу,да такую што відаць нібыло нічога.І пачалі тыды людзі"зноў гэта зіма,зноў пурга,хучэй бы гэта скончылась,хучэй бы вясна".Вясна пачула гэтыя словы і абрадывалася.Узяла ўсе свае сілы і спыніла пургу.На ясным небе з'явілася сонейка.Усе пачалі радавацца прыходу вясны.
