Мен жек көремін кім де кім, ішімдік, темекі тартып, ұланған заттарды істейді. Әр адам өз жанұясында кішкентай кезінен тәртіп алады. Қаншама жас балалар соны істеп, ойламайды, өзіне зиян келтіргенің. Біздің мемлекетімізде көбірек уақыт бөлсе, онда жақсы болар еді. Мен соларға айтар нұсқам; сендер өзіне ғана емес жақында тұратын адамға зиян келтіресіндер.
Бүгін ауа райы суық болады. қар жауады. ауаның темпиратурасы нөлден төмен түседі. алматыда күндіз онша суық болмайды. мен қыс өте
<span>жақсы көремін
</span>Ауа - зат есімрайы зат есімсуық сын есімбол -етістік,а-көсемше,ды-жіктік жалғаудың 2 жағы.
Қар зат есімжау-етістік,а-көсемші,-ды-жіктік жалғау2 жақ.
Ауа -зат есім,ның-ілік септігітемпература-зат есім,сы-3жақ тәуелдік жалғаунөл-сан есім,ден-шығыс септіктөмен-сын есімтүс-етістік,е-көсемше,ді-жіктік 2 жалғауалматы-зат естім,да-жіктік септіккүн-зат есім,діз-сын есімонша-үстеубол-етістік-ма-болымсыз етістік,й-көсемше,ды-2 жіктік жалғаумен -шылауқыс-зат есімөте-сын есімжақсы-сын есім<span>көр-етістік,е-көсемше,мін-тәуелдік жалғау 1 жақ</span>
Это случайные знаки или какой-то язык?
Это имя — казахское; «Ибрай» — личное имя этого человека, «Алтынсарин» — прозвище, образованное от имени отца, а нефамилия
Ибрай Алтынсарин
Ибрай Алтынсарин (каз. Ыбырай Алтынсарин) (20 октября (1 ноября) 1841, Аракарагайская волость,Николаевский уезд, Тургайская область, Российская империя — 17 июля (29 июля) 1889) — казахскийпедагог-просветитель, писатель, фольклорист, общественный деятель, учёный-этнограф. Автор казахских учебников: «Киргизская хрестоматия» (1879; 2 изд., 1906) и «Начальное руководство к обучению казахов русскому языку» (1879), автор басен и рассказов, а также переводов Л. Н. Толстого,И. А. Крылова.
Создавал варианты алфавита на основе русской графики для записи казахских текстов.
Алтынсарин положил начало светскому образованию казахского народа. Открыл четыре двухклассных центральных русско—казахских училища, одно ремесленное училище, первое в Казахстане женское училище[1], пять волостных школ, два училища для детей русских поселян. А также учительскую школу в Троицке, немного позже она была переведена в Оренбург.
Биография
Родился 20 октября (1 ноября, по новому стилю) 1841 года в Аракарагайской волости Николаевского уезда Тургайской области.
Рано лишившись отца, воспитывался в семье деда, известного бия, Балгожи Жанбуршина.
В 1850 году был определён в школу — интернат при Оренбургской пограничной комиссии. Окончил её в 1857 году с золотой медалью. Затем в течение трёх лет работал писарем у своего деда Балгожи — управляющего узунскимродом племени кипчаков, войскового старшины Оренбургской комиссии.
Некоторое время Алтынсарин работал переводчиком вОренбургском областном правлении, где познакомился сИльминским Н. И.
В 1860 году областное правление поручило ему открыть школу для казахских детей в городе Тургай, в которой он назначался учителем русского языка.
В 1861 году он получил должность учителя Тургайской школы.
В 1864 открыл первую народную школу.
Алтынсарину было присвоен чин статского советника. Некоторое время И. Алтынсарин работал также в Тургайском уездном управлении в качестве делопроизводителя, исполнял обязанности старшего помощника уездного начальника, временно — уездного судьи.
С 1879 и до конца жизни — инспектор казахских школ вТургайской области.
В 1883 году Алтынсарин переехал в Николаевский (Кустанайский) уезд. Он построил дом в трёх километрах от города Кустаная, на сгибе реки Тобол, на островке, где имелось небольшое озеро, получившее впоследствии название «Инспекторское». Там Ибрай Алтынсарин жил и работал до самой смерти.
Алтынсарину было присвоено звание статского советника.
Умер 17 июля (29 июля) 1889 года, похоронен недалеко от своего дома на берегу Тобола рядом с могилой отца.
Память
Ибрай Алтынсарин на почтовой марке Казахстана. 2016 г.
В честь Алтынсарина назван Алтынсаринский районВ СССР имя было присвоено Аркалыкскому педагогическому институтуВ честь Алтынсарина названа Областная библиотека для детей и юношества в КостанаеВ честь Алтынсарина названа Южно-Казахстанская областная детская библиотека в ШымкентеВ честь Алтынсарина назван Рудненский социально-гуманитарный колледж в Костанайской областиВ честь выдающегося педагога в 2007 году Министерством образования и науки Республики Казахстан была учреждена ведомственная награда — Нагрудный знак «Ибрай Алтынсарин»В его честь в городе Алматы назван проспектВ честь Алтынсарина названа одна из центральных улиц города Костанай.В честь Алтынсарина названа одна из улиц города Рудного.После обретения независимости имя было присвоено Убаганской средней школе Алтынсаринского района.В честь Алтынсарина названа средняя школа № 1 имени Алтынсарина в городе Капшагай .В честь Алтынсарина названа гимназия № 159 имени Алтынсарина в городе Алматы.В его честь в 1952 году был назван ледник Алтынсарина вДжунгарском Алатау[2].В городе Кентау в мае 2013 года открыт памятник Ибраю Алтынсарину.
ЖОСПАР:
1. «Дүние де өзі,мал да өзі».
2. «Қалың елім,қазағым».
3. Татулық пен тұрақтылық.
4. «Өлең-сөздің патшасы».
5. Түйін.
«Ұлы Абайдың шығармашылық мұрасы-халқымыздың ғасырлар бойы маңызын жоймайтын рухани қазынасы.Маңызын жоймау былай тұрсын,заман өзгеріп,қоғамдық санада күрт сапырылыстарпайда болған сайын бұл қазына өзінің жаңа бір қырларымен жарқырай ашылып,қадірін арттыра түсетініне Абайдан кейінгі уақыт айқын көз жеткізді.
Ақынның дүниеге келгеніне бір жарым ғасыр,ал өзінің мәңгі өлмес шығармаларымен халқына сөздің ұлы мағынасында ұстаздық ете бастағанына ғасырдан астам уақыт өтті.Содан бері оның артына қалдырып кеткен мұрасы елі мен жұртының рухани өміріндегі қай бұрылыстар мен қай құбылыстар тұсында да айнымас темірқазық,адастырмас құбыланама болып қызмет етіп келеді.
Бұл күнде Абай сөзі әр қазақтың ағзасына ана сүтімен бірге дариды десе,артық айтылғандық емес.Ана сүті тән қорегі ретінде жас сәбидің буыны бекіп,бұғанасы қатаюына қызмет етсе,ақын сөзі оның санасына адамдық пен азаматтықтың ұрығын сеуіп қызмет етеді».
(Ж.Ысмағұлов.)
Өнер-білім жолындағы ізденісін Абай өз бетімен үйрену арқылы дамытады,орысша кітаптарды көп оқиды.
80-жылдардың орта кезінен бастап,Абай ақындық жолға біржола бет бұрды.Бұл кездегі оның өлеңдерінің қай-қайсысы болсын-толысқан ой-сананың жемісі.Бұған дейін арагідік жазған өлеңін өз замандасы Көкпай атынан таратып жүрген Абай 1886 жылдан бастап өз атына көшірген.Осы жылдардан бастап Абай өлеңді үзбей жазуға тырысқан.
