Ответ:
<em>Арлылық – тектілік пен көрегендіктен, иман мен жігерден туатын қасиетті мінез. Арлы адам ең әуелі ұятын сақтайды, адамдық мінезден айнуды намыс көреді. Түлкімінез жарамсақтыққа, жағымпаздыққа, сатқындыққа, қорқаулыққа, аярлық пен арамдыққа бармайды. Тоғышарлық пен күнәдан бойын аулақ ұстап, дүниелік ұсақ-түйекке бола кісілік қадір-қасиетін төмендетпейді. Қандай жағдайда болмасын, өз тағдырына разылық танытып, тоқмейіл қалпын сақтайды. Кісіге қол жаймайды, ешкімнен ештеңе дәметпейді де. Арлы адам үшін кісіге масыл болудан артық қорлық болмақ емес. Табан ақы, маңдай терімен күн көріп, құдіретті Жаратушының алдында ғана бас иеді.</em>
<em />
Осы кезде оны анасы көріп құмырсқаға көмектесуі керектігін айтады. Шегіртке қателігін түсініп анасыңың айтқанын істеп құмырсқаны шұңқырдан шығарып алады.
Менин допым домалак Онын тус кызыл Ол маган катты унайды
Атам кунде тан ертен келуши еди(Дедушка каждый день утром приходил)
Анар музейге барган еди(Анар сходила в музей )
Жибек ертен мектепке бармак(Жибек пойдет завтра в школу)
Жанар кеше келген (Жанар вчера пришла)
ол дукенге мумкин ертен барар (Может он завтра пойдет в магазин)
<span>Жері байдың – елі бай. – Где земля богата, там и народ богат.
Бір тал кессең, он тал ек. – Если одно дерево срубил, посади десять взамен.
Жаңбырмен жер кегерер, еңбекпен ел көгерер. – От дождя земля цветёт, от работы джигит мужает.
Ақ қар көп болса – ақ нан көп. – Обилие белого снега – к обилию белого хлеба.
Жердің сәні – егін, Ердің сәні – білім.
Землю – украшают нивы, человека – знания. </span>