Іван Пшанічны - сын суровага заможнага селяніна, кулака. Вучыўся ў сямігодкі і жыў у дзядзькі. Адзіны, хто злараднічаў, калі пачалася вайна.
Багацце, мілагучнасць і веліч беларускай мовы - прадмет захаплення многіх айчынных класікаў. Тым больш дзіўна, што нашы сучаснікі недаацэньваюць яго ролю, замусоривая сваю прамову англицизмами, жарганізмаў, прастамоўныя выразы, навамодным інтэрнэт-слэнгам і зняважлівых словамі. Калі б кожны задумаўся, якую каштоўнасць уяўляе сабой беларускую мову й якімі велізарнымі магчымасцямі для выражэння думак ён валодае, то імкнуўся б спазнаць яго яшчэ глыбей і пагардзіў б іншымі сродкамі. У чым жа сакрэт рускай мовы і чаму я яго так люблю? Паспрабую растлумачыць з дапамогай важкіх аргументаў і навочных прыкладаў.
<span>Багацце беларускай мовы - не ў колькасці лексічных адзінак, зафіксаваных ў слоўніку, а ў яго гнуткасці, якая не мае межаў. Так, напрыклад, лічыцца, што больш за ўсё слоў змяшчаецца ў англійскай мове - каля мільёна на сённяшні дзень. У «Слоўніку сучаснай беларускай літаратурнай мовы» - толькі 131000. Але пры гэтым не ўлічваецца унікальная асаблівасць нашай мове: калі прыняць да ўвагі ўсе магчымыя словаформы, то колькасць лексічных адзінак у рускай мове перавысіць 1,5 мільёна.
Трэба шанаваць родную мову!</span>
Прыказкі і прымаукі у ідэі твора "Шчасце не у золаце"
1) На таргу долі не купіш .
2) У судзе праўды не знойдзеш, а на рынку долі не купіш.
3) Без шчасця не будзе багацця, а за грошы шчасця не купіш.
4) Дзецi - самае дарагое у жыццi чалавека.
Аднакараневае слова : кут.
